تعداد دفعات شستشو، تاثیری در ریزش مو ندارد

یک متخصص پوست و مو گفت: ریزش مو در افراد روزانه رخ می‌دهد که میزان آن با توجه به عواملی چون کم پشت یا پر پشت بودن موی افراد متفاوت است؛ به طور میانگین ریزش روزانه ۱۰۰ تار مو در روز طبیعی است.

دکتر محمد حسین‌ ماپار در گفت وگو با ایسنا، با بیان این که شستشوی روزانه موها تاثیری در ریزش مو ندارد، افزود: به دلیل این که ریزش مو در‌ حمام بیشتر است، افرادی که با فاصله زمانی دیرتری به حمام می‌روند ریزش موی بیشتری نسبت به حالت طبیعی دارند به همین دلیل به نظر می‌رسد که ریزش مو در این افراد بیشتر است؛ در صورت افزایش دفعات شستشو یا شست و شوی روزانه، تعداد موهایی که باید ریخته شود در این شستشوها ریخته می‌شود و در دفعات شستشوی بعدی ریزش مو کمتر است.

وی تصریح کرد: شستشوی روزانه و یا یک روز در میان موها با شامپوهای روزانه مانعی ندارد و بهتر است که انجام شود.

دکتر ماپار درباره دلایل ریزش مو گفت: ریزش مو علل زیادی از جمله استرس شدید، رعایت رژیم و کاهش وزن، بیماری‌های همراه با تب شدید با فاصله زمانی معمولا سه ماهه، زایمان، کمبود آهن و روی، مصرف برخی داروها، مشکلات تیروئید، بیماری‌های رماتیسمی، بیماری‌های پوستی و همچنین دلایل ارثی و هورمونی دارد.

وی خاطرنشان کرد: ریزش موی ارثی در مردان سخت‌تر است و منجر به طاسی می‌شود که درمان قطعی ندارد ولی می‌توان با درمان‌ تا حدودی آنها را به تاخیر انداخت. همچنین مشکلات هورمونی تخمدانها و غدد فوق کلیه سبب ریزش مو می‌شود.

این متخصص پوست و مو تاکید کرد: اگر ریزش مو موضعی رخ دهد فرد حتما باید به پزشک مراجعه کند. در صورتی که ریزش مو به صورت منتشر باشد و فرد با روش‌های معمولی مثل شستشوی روزانه و عوض کردن شامپو نتیجه نگیرد بهتر است به پزشک مراجعه و وی نیز با معاینه و در صورت لزوم انجام آزمایشات به علت ریزش موی سر پی برده و درمان‌های لازم را به کار می‌برد.

دکتر ماپار یادآور شد: با وجود این که کمبود آهن و روی، ریزش مو را افزایش می‌دهد ولی باید توجه داشت که میزان روی موردنیاز بدن ما روزانه ۲ میکروگرم است که معمولا از غذاهای مختلف دریافت می‌شود و مصرف زیادتر از این مقدار مضر است. البته بدن برخی افراد به صورت ژنتیکی روی را جذب نمی‌کند که این بیماری از شیرخوارگی با علائمی چون اسهال، زخم‌های پوستی و غیره خود را نشان می‌دهد

سلامت نیوز

مرطوب‌کننده‌ پوست چیست؟

کرم‌های مرطوب‌کننده می‌توانند به برطرف کردن خشکی پوست یک عارضه شایع به خصوص در فصل زمستان است، کمک کنند.
در زمستان گرچه هوای بیرون خانه، سرد و مرطوب است، ولی در داخل خانه دستگاه‌های گرمایشی، به ویژه اگر از طریق سیستم‌های هواساز تامین شده باشد، هوایی به شدت خشک را موجب می‌شود. در چنین شرایطی، تبخیر آب پوست به شدت آن را خشک می‌کند.
خشکی پوست، به خودی خود، از نظر پزشکی مسئله‌ای نیست، هر چند در موارد بسیار شدید می‌تواند موجب ترک‌خوردگی‌ها و بریدگی‌های کم و بیش عمیقی شود که آماده ابتلا به التهاب و عفونت‌اند .
مشکل اصلی و اساسی خشکی پوست، احساس ناراحتی است که از حساسیت بیش از اندازه پوست به تماس‌ها و برخوردهای فیزیکی (اغلب همراه با خارش، هر چند تمام پوست‌هایی که خارش دارند خشک نیستند) حاصل می‌شود.
این کرم‌ها و لوسیون‌های زیادی که جملگی با نام “مرطوب‌کننده‌”(moisturizers) در بازار دارویی شناخته می‌شوند، نامی که بیشتر تجاری است تا علمی. واقعیت این است که هنوز دانش ما از چگونگی مراقبت از پوست بسیار اندک است. تاکنون، مطالعات کنترل شده زیادی بر روی اجزای تشکیل دهنده این مرطوب‌کننده‌ها صورت نگرفته ‌است.

اما، فروشندگان همواره از واژه‌ها و اصطلاحات علمی برای تبلیغات محصولات‌شان استفادهمی‌کنند. مرطوب‌کننده‌ها را، اغلب، غیرحساسیت‌زا و “آزمایش شده از لحاظ آلرژی” عنوان می‌کنند-هر چند که، هنوز، هیچ استاندارد قانونی و دولتی برای اثبات این مدعا وجود ندارد (و، از این رو، همه می‌توانند چنین ادعایی داشته باشند).
برخی فراورده‌ها، ادعا می‌کنند که آکنه‌زا نیستند. اما، این همه حقیقت نیست: تقریبا تمام مرطوب‌کننده‌های موجود در بازار از مواد و ترکیباتی استفاده می‌کنند که کم و بیش آکنه‌زا هستند.
شاید، با دیدن فهرست طولانی ویتامین‌ها تصور کنیم مرطوب‌کننده‌ها پوست را تغذیه نموده و آن را غرق در آنتی‌اکسیدان‌ها می‌کنند. حال آن که در بیشتر موارد، کاری از دست ویتامین‌ها بر نمی‌آید - به این دلیل که آن قدر ناچیزند که تاثیری از آن‌ها برنمی‌آید، و یا این که خود به خود در اثر تماس با نور و اکسیژن بی‌اثر می‌شوند.
واقعیت این است، تمام مرطوب‌کننده‌ها فقط به یک دلیل ساده برای پوست‌های خشک مفیدند: به این دلیل که همگی اندکی آب اندکی با خود دارند، و دارای ماده‌ای روغنی هستند که این آب را در پوست نگه می‌دارد. در واقع اگر چرب و چیلی شدن پوست مسئله‌ای نبود، می‌توانستیم مانند گذشته‌ها از وازلین برای خشکی پوست استفاده کنیم..
یک دلیل برای روی آوردن به مرطوب‌کننده‌ها، جستجو برای یافتن ترکیبی از موادی بود که شبیه وازلین آب را در خود نگه دارند، ولی بهتر بر روی پوست بمانند.
خبر خوب آن که، علیرغم بی‌اطلاعی‌های ما و تبلیغات بی‌امان تولید کنندگان و فروشندگان، معمولا چندان هم به خطا نمی‌روید. تقریبا، تمام مرطوب‌کننده‌های موجود در بازار در بسیاری از موارد برای پوست‌های خشک مفیدند. انتخاب، نیز، بسته به نظر شما و این که می‌خواهید پوست‌تان چگونه به نظر رسد است.
سلول‌های مرده بر سطح پوست
پوست از لایه‌های مرتب و منظمی تشکیل شده ‌است. خارجی‌ترین لایه، لایه شاخی نام داشته و حاوی سلول‌های شاخی و در لابلای آن‌ها انواع مختلفی از چربی‌هاست.
سلول‌های شاخی را اغلب به آجر و چربی‌های بین سلول‌ها را به سیمان تشبیه می‌کنند که تمثیل خوبی است، چه یادآورد نقش لایه شاخی هچون سد نفوذ ناپذیری در مقابل عوامل خارجی است. لیکن، لایه شاخی بیشتر شبیه لایه برشته شده روی نان و دارای ترک‌ها و منافذ بسیار است.
سلول‌های شاخی، سلول‌های مرده بدون هسته - درست مانند چوب مرده- ‌ و دارای مواد مختلفی برای حفظ آب در خود هستند. برای آن که احساس خوبی در پوست خود داشته باشیم، لایه شاخی آن باید لااقل ۱۰% -و بهتر است ۲۰% تا ۳۰%- وزن خود آب داشته باشد. لایه شاخی، می‌تواند پنج تا شش برابر وزن خود آب جذب نموده و حجم آن، با جذب آب، تا سه برابر افزایش می‌یابد. ولی، فقط وجود آب نیست که اهمیت دارد، بلکه تاثیر آن بر آنزیم‌هاست که ریزش منظم سلول‌های شاخی را کنترل‌ می‌کند.
اما، در غیاب آب، این سلول‌ها بر روی پوست باقی مانده و نمایی پوسته پوسته به آن می‌دهند. در این صورت است که شاهد ترک‌های فراوان بر روی پوست خواهیم بود.
از آن جا که اغلب مرطوب‌کننده‌ها روغن دارند، اغلب به غلط این تصور به وجود می‌آید که چربی از دست رفته را به پوست بازمی‌گردانند. اما، پزشکان می‌گویند کودکان پوست بسیار صاف و نرمی دارند، حال آن که کار غدد سباسه (که چربی ترشح می‌کنند) تنها از سال‌های بلوغ آغاز می‌شود. پوست خشک، کمبود آب دارد نه چربی.
اجزای سازنده مرطوب‌کننده‌ها

• موادی که -پس از آن که مرطوب‌کننده‌ها آن را در اختیار پوست قرار می‌دهند یا پوست در آب غوطه‌ور می‌شود- آب را در خود نگاه می‌دارند.
• موادی که همچون اسفنج عمل نموده و آب را از لایه‌های زیرین پوست و، تا حدی، از هوای مرطوب محیط، جذب می‌کنند.
• موادی که ناهمواری‌های پوست را پر کرده و ظاهر صاف و یکدستی به پوست می‌دهند، ولی تاثیری بر میزان آب آن ندارند.

آب
بیشتر مرطوب‌کننده‌ها، مخلوط‌های یکدستی از آب و روغن‌‌اند و هم از این روست که (به لحاظ تعریف) در دسته کرم‌ها یا لوسیون‌ها جای می‌گیرند.
اگر، نگاهی به فهرست مواد تشکیل دهنده آن‌ها بیاندازید، خواهید دید که آب همواره نخستین مورد است.
هر چند، لایه شاخی پوست به خوبی آب را جذب می‌کند، ولی به همین خوبی آن را در خود نگاه نمی‌دارند. از این روست که وجود اندکی چربی برای حفظ آب لازم است.
استفاده از ماده چرب، بدون آن که هم‌زمان آب نیز - با مرطوب‌کننده یا هر منبع خارجی دیگر مانند حمام- به آن اضافه کنیم، هیچ تاثیری نخواهد داشت؛ نهایتا، پوستی کاملا چرب - اما، هنوز هم بسیار خشک - خواهیم داشت.
در واقع، بهترین کار قرار دادن پوست در معرض آب و سپس پوشاندن آن با چیزی مثل وازلین است. اما، از آن جا که این کار وقت زیادی می‌گیرد، بهتر است از یکی از مرطوب‌کننده‌هایی که آب هم دارند استفاده کنید.
مواد نگاه‌دارنده آب
وازلین و مواد چرب دیگر، مانع از تبخیر آب از سطح پوست می‌شوند. علیرغم تفاوت‌ها و تنوعات بی‌شمار مرطوب‌کننده‌های موجود در بازار، هنوز هم وازلین نقش اصلی را در همه آن‌ها داشته و اغلب جای سوم یا چهارم را در فهرست مواد تشکیل دهنده به خود اختصاص می‌دهد. بسیاری مواد چرب و مومی، می‌توانند این کار را بکنند،
اما نوعی الکل چرب، لانولین، لسیتین، روغن‌های گیاهی، پارافین، و اسید استئاریک بیشتر کاربرد دارند.
اگر هم شنیدید که مرطوب‌کننده‌ای چرب نیست، منظور این است که به جای چربی‌ها از دایمتیکون (نوعی سیلیکون که همین کار را می‌کند) استفاده شده است. البته، وازلین هنوز بهترین نگاه‌دارنده آب بوده و، پس از آن، لانولین و روغن‌های گیاهی و دایمتیکون قرار دارند.
موارد جذب کننده آب
این مواد، آب را از هوا یا لایه‌های عمیق‌تر پوست به داخل لایه شاخی جذب می‌کنند. لیکن، وقتی که رطوبت هوا پایین است، آب اندکی در آن وجود داشته و، در این موارد، بیشتر آب از داخل خود پوست جذب می‌شود.
از جمله این مواد، می‌توان گلیسرین، عسل، پانتنول (یا ویتامین B5، که از جمله موارد مصرف غیر غذایی رایج آن است)، سوربیتول (از جمله شیرین‌کننده‌های مصنوعی)، و اوره را می‌توان ذکر نمود. از سوی دیگر، این مواد، با جذب آب فراوان به لایه شاخه خشک و آسیب دیده، حتی ممکن است پوست را در مجموع خشک‌تر هم کنند. از این رو، تقریبا همواره باید همراه با مواد نگاه‌دارنده آب استفاده شوند.
نرم کننده‌ها
نرم کننده‌ها، پوست را مرطوب نمی‌کنند، بلکه با استفاده از آن‌ها پوست نرم و لطیف می‌شود. بیشتر مواد جذب کننده و نگاه‌دارنده آب، این کار را هم می‌کنند. اما، ماساژ پوست با الکل‌، آن را بیشتر خشک می‌کند. از این رو، با وجود نرم‌کننده بودن الکل، معمولا (به جز در موارد استثنایی) جایی در مرطوب‌کننده‌های پوست ندارند.
ویتامین‌ها
اسید رتینوئیک -شکلی از ویتامین A- با تحریک ایجاد کلاژن، از شیارها و چین و چروک‌های ظریف پوست کاسته و یکی از اجزای اصلی کرم‌های ضد چین و چروک پوست است که نسخه می‌شوند. ولی، ویتامین A مورد استفاده در مرطوب‌کننده‌ها، رتنیل پالمیتات است که مولکول بسیار پایدار و (برخلاف اسید رتینوئیک) از لحاط بیولوژیکی کاملا غیرفعال است. پرشکان می‌گویند بسیار نامحتمل است که رتنیل پالمیتات (در مقادیری که در مرطوب‌کننده‌ها وجود دارد) بتواند تاثیری بر تولید و ترشح کلاژن و از بین بردن چین و چروک‌ها پوست داشته باشد.
ویتامین C، معمولا با نام اسید آسکوربیک، و ویتامین E، معمولا به صورت توکوفریل استات، نیز به دلیل خصوصیات آنتی‌اکسیدان‌شان اضافه می‌شوند. مطالعات بر روی ویتامین C حاکی از برخی تاثیرات آن -اما، تنها در غلظت‌های بالا- هستند. از این رو، در مورد مفید بودن حضور آن در مرطوب‌کننده‌ها شک و تردید‌هایی وجود دارد، چه از سوی دیگر نور و اکسیژن نیز آن را غیرفعال می‌سازد. ویتامین E به صورت توکوفریل استات، از نظر بیولوژیک غیرفعال بوده و احتمالا نقش نگه‌دارنده دارد.
منتول
مرطوب‌کننده‌هایی که خود را ضد خارش هم عنوان می‌کنند، اغلب حاوی منتول هستند. هر چند منتول تاثیر چندانی بر مشکل اصلی ندارد، ولی همان خنک کنندگی آن می‌توان از شدت احساس خارش بکاهد.
اسید لاکتیک
پوست پاشنه پا، به ویژه، می‌تواند بسیار ضخیم، چرم مانند، و خشک شود. پزشکان، توصیه به استفاده از سنگ پا و سپس مرطوب‌کننده‌هایی حاوی اسید لاکتیک ۱۲% می‌کنند. بدین ترتیب، دیگر شاهد ترک خوردن پوست پاشنه پا نخواهیم بود

همشهری آنلاین

فواید ماساژ صورت

۱- بهبود حالت عضلات و پوست صورت. پوست نرمتر و با قوام تر می شود.

۲- ریلکس شدن عضلات صورت وچشمها.

۳- تسکین سر درد ها و دردهای ناحیه صورت. ۴- کاهش چین وچروک ریز و کم عمق پوست صورت.

۵- تحریک جریان خون.

۶-کاهش استرس و تنش. نکته:پیش از ماساژ صورت دستهای خود را با آب و صابون کاملا بشویید.

نکته:پیش از اقدام به ماساژ آرایش صورت خود را کاملا پاک کنید. نکته:چنانچه پوست صورت شما دچار آکنه و یا زخم است از ماساژ دادن صورت خودداری کنید. نکته:میتوانید در ماساژ صورت از روغنهای مخصوص نیز استفاده کنید. کف دستهای خود را به روغن آغشته کرده و به آرامی به صورت خود بمالید. (البته بغیر از ماساژ چشمها)

نکته:جهت کلی ماساژهای صورت میبایست مطابق  زیر باشد.

۱- چـشمـان خـود را ببـنـدید و کف دستها را روی چشمها قرار دهید. به روی چشم هـا فشـار ملایمی وارد کرده و به آهستگی دستها را بردارید.

۲- شـست خـود را در وسـط چـانه قـرار دهـیـد و با حرکات چرخشی آن را ماساژ دهید.

۳- با کـف دستـها، یـکی بدنبال دیگری، روی پیشانی را از راس بینی تا خط رویش موها بکشید.

۴- از راس بیـنـی شـروع کرده، و از ابتدا تا انتهای ابروها را با انگشتان شست و اشاره نیشگون وار بکشید.

۵- زیـر استـخوانهای گـونه را با ملایمت با سوی بالا فشار دهید و بمدت ۳۰ ثانیه نگه دارید.

۶- انگشت اشاره و انـگشت میانی را دو طرف سوراخهای بینی قرار داده و در جهت زیر استخوان هــای گونه، سپس بالاتر تا گوشها بکشید و در انتها در ناحیه شقـیــقه ها یکحرکت دایره وار انجام دهید.
۷- نـوک سـه انـگشـت خود را بروی بخش فوقانی پیشانیقـرار داده و بـا کـمـی فشـار بـه سـمــت شقیقه ها و پایین
بکشید.

۸- انگشتان را روی نقطه شروع ابروها گذاشته و به سمت شقیقه ها بکشید.

۹- انـگشـت اشـاره را از وسط لبـها به سمت گوشه لبها و بالا بکشید و ۳۰ ثانیه نگه دارید.

۱۰- از چـانه شروع کنید و کف دستانتان روی استخوانهای گونه و خط فـک بـه سـمت شقیقه ها و گوش مالش دهید.

۱۱- نوک انگشتان سبابه را روی چانه قرار داده و به سمت بـالا تـا پـایـین استخوانهای گونه بالا بکشید و ۳۰ ثانیه نگه دارید.

ماساژ چشمها

۱- کف دست خود را به روی چشم هـا گـذاشـته و مطابق شکل با اعمال فشاری ملایم بصورت چرخشی آنـرا ماساژدهید.

۲- شـست و انـگشت اشـاره خـود را مــطـابق شـکل رویپلکهای پایین و بالا قرار داده و با ملایمت به مدت ۳۰ ثانیه ماساژ دهید. دراین ماساژ باید کره چشمها را نیز احساسکنید.

۳- دو انـگشـت خـود را در دو طرف کره چشم قرار داده و باحـرکات ملایم رو به بالا و پایین بدون اعمال فشار چشمهارا ماساژ دهید.

۴- با چشمان کاملا باز و یا نیمه بسته، انگشت اشاره را در قسمت راست چشم(راست) قرار داده و سپس چشم را بسمت راست بچرخانید و در مقابل فشار انگشت روی کره چشم اندکی مقاومت کنید. برای چشم چپ نیز عکس بالا عمل کنید. این تمرین را سمت گوشه های داخلی چشم نیز انجام دهید.

چند ماساژ ژاپنی بر پایه طب سوزنی

۱- بـا ضـربات ریتـمیک و نرم با برآمدگیهای انگشتان دست به سر خود ضربه وارد کنید.تاثیر: آرامش بخش، رفع اضطراب.

۲- بـا شست خود روی برآمدگی وسط بینی، میان دو ابرورا فشار داده و نگه دارید. سپس فشار را بردارید. این عمل را تکرار کنید.تاثیر: آرامش بخش، رفع بی خوابی.

۳- سر را میان دو دست قرار داده و با ملایمت فشار دهید.
شست هـا را نیـز در نـاحیه شقیقه ها با حرکت چرخشیحرکت داده ونفس عمیقی بکشید.
تاثیر: رفع تنش، ریلکس کردن عضلات.

۴- انـگشت اشاره را به طـور افقی زیر بینی قرار داده و به چپ و راست حرکت دهید. این کار را ۱۲ بار تکرار کنید.تاثیر: تنظیم متابولیسم و افزایش اعتماد بنفس

رنگ چشم بر دید انسان تاثیر دارد؟

همشهری آنلاین:
محققان آمریکایی به اسرار جدیدی در مورد تا?ثیر رنگ چشم بر شخصیت و دید انسان دست یافته‌اند.

یکی از باورهایی که در مورد رنگ چشم وجود دارد، تا?ثیر آن در محافظت چشم از نور خورشید است. به این ترتیب افرادی که چشمانشان دارای رنگ‌دانه‌های کم رنگ‌تری است، در مقابل تابش نور خورشید حساس‌تر هستند. همین حساسیت می‌تواند باعث ایجاد بیماری‌هایی نظیر AMD شود.

با این حال دلیل علمی برای اثبات فرضیه‌هایی که در مورد باهوش‌تر بودن افراد با چشم تیره وجود ندارد ولی دانشمندان آمریکایی تئوری نسبتاً خوبی در مورد بالا بودن واکنش افراد با چشمان تیره دارند.

این مطالعه در دانشگاه لوییزویل و با مشاهده چند حرکت ورزشی انجام شد.

دانشمندان با مطالعه فعالیت‌هایی مثل پرتاب توپ، ضربه زدن به توپ و ورزش مشت‌زنی دریافتند که افرادی که چشمان تیره‌تری دارند در این دسته فعالیت‌ها موفق‌ترند و در مقابل ورزشکارانی که چشمان روشن دارند، در حرکت‌های آرام مانند گلف یا بولینگ قدرت دارند.

اگر لب‌های شما شکل متقارن ندارد

اگر لب‌های شما شکل متقارن ندارد، به آسانی می‌توانید با استفاده از رژ لب این مشکل را حل کنید. فقط کافی است رژ لب‌هایی را انتخاب کنید که رنگ روشن‌تر و براق‌تری داشته باشند چون در این صورت، شما با استفاده از آرایش اصلاحی، نقایص صورت‌تان را پنهان کرده‌اید. این رژلب‌ها، لب‌های شما را پرتر نشان می‌دهند. برای اینکه دندان‌هایتان را رنگی نکند، انگشتان را در در دهان‌تان قرار دهید و در همین حالت لب‌هایتان را روی هم بگذارید، رنگ اضافی رژ لب به انگشتان خواهد چسبید. برای اینکه لب‌هایتان خشک و ترک‌خورده به نظر نرسند، می‌توانید پیش از استفاده از رژ لب، مقداری ویتامین E‌ روی لب‌تان بمالید. اگر سن‌تان بالای ۴۰ است، از رژ لب‌های مات استفاده نکنید بلکه به جای آن رژ لب‌های براق را همراه خط لب به کار ببرید تا افتادگی و جمع‌شدگی لب‌هایتان کمتر به نظر بیاید. برای پاک‌کردن لک رژ لب از روی لباس‌تان، از گلیسیرین استفاده کنید و سپس لباس‌تان را بشویید. برای اینکه لب‌هایتان را با استفاده از خط لب، آرایش کنید، باید ابتدا رژ لب و پس از آن، خط لب را دور لب‌هایتان بکشید. هیچ‌گاه از رژ لب و خط لبی که با هم تفاوت رنگ زیادی دارند، استفاده نکنید چون جلوه زیبایی نخواهد داشت.

منبع: پرشین وی

در مورد کاشت گونه بیشتر بدانید

◊ برای قرنها ، استخوان برجسته گونه ، جزئی اساسی از زیبایی کلاسیک بوده است.
این یک دلیل ساده هندسی دارد. صورتهای مثلثی شکل به صورتهای گرد برتری دارند.
دو استخوان گونه برجسته که به تدریج به سمت چانه تقلیل می یابد، آنرا کامل می کند. متاسفانه ، بیشتر ما با گونه های برجسته به دنیا نیامده ایم. بدترازآن ، این که هر چه سن ما بالاتر می رود، صورت ما تمایل زیادی به افتادن دارد و همان مقدار کم مثلثی شکلی که داریم بر اثر ضعیف شدن و آویزان شدن پوست ، تقلیل می رود ، فک و چانه هم اغلب می تواند، پایین صورتمان را گرد کند. افزایش گونه می تواند تقریبا به هر فردی زیبای دهد.
جراحانی که از طریق داخل دهان و پلک پایین کار می کنند، یک کاشت طراحی شده را در بالای استخوان گونه جای می دهند. که طبیعی به نظر می رسد. اگر شما ناحیه ای تهی و فرورفته زیر گونه هایتان دارید، کاشت زیر گونه می تواند به کار برده شود. راه دیگری که می تواند به همراه آن به کار برده شود، استفاده از چربی خودتان است که از شکم یا جای دیگر گرفته شده و در آن ناحیه تزریق می شود. اما بدن بعد از مدتی چربی را جذب کرده و این درمان نمی تواند مزایای کاشت گونه را داشته باشد. عملهای دیگری که می تواند قسمت تحتانی گونه را بهبود بخشد، مثل افزایش چانه یا برداشت چربی ، معمولا همراه با این عمل برای بدست آمدن بیشترین نتیجه انجام می شود.
یاری ازافراد مقداری از برجستگی استخوان گونه خود را با گذر عمر (زیاد شدن سن) از دست می دهند. این مربوط به قسمتی از عمل کشیدن صورت می شود که لایه چربی گونه را روی استخوان بدون نیاز به عمل کاشت گونه ، قرار می دهند.
رویهم رفته ، این عملها می تواند تقریبا به طور قابل ملاحظه ای صورتتان را جذابتر و دلرباتر کند.
مزایاکاشت گونه می تواند:
• جلوه ای از استخوان گونه به شما می دهد که تا کنون نداشته اید.
• استخوان گونه شما را تکمیل می کند.
• شکل با قاعده ای به صورتتان می دهد.
• جلوه نمایشی ویژه ای به صورتتان می دهد.
یشتر بیماران بالغ شده ممکن است عمل کاشت را همراه با عمل زیبایی دیگری جهت کمک به باز گرداندن جوانی و سلامت ظاهرچهره و اضافه کردن ابعاد به صورت ، برای بدست آوردن انعکاسی دلپذیرتر در آینه ، برگزینند.
کاشت گونه می تواند زیبایی ظاهرتان را افزایش دهد و اعتماد به نفستان را تقویت کند. در عملهای ساده وابسته به هم ، می توانید خصوصیات چهره تان را با هم متناسب کنید

پدیکور و زیبایی انگشت پا

پدیکور و زیبایی انگشت پا

بعضی از افراد از اینکه انگشتان پای خود را به کسی نشان بدهند و یا اینکه کاری روی آنها انجام بدهند خجالت می کشند چرا که انگشتان پای آنها میخچه ، کیست یا ورم دارد و یا به شکل غیر طبیعی و مضحک جلوه می کند.

به هر حال همه این افراد دلیلی برای پنهان کردن انگشتان پای خود دارند .برای انجام پدیکور شما نیاز به همان وسایل و آلات مانیکور دارید به استثنای تعویض کاسه شناور یا یک لگن یا وان کوچک برای پاها. قبل از شروع پدیکور یک حوله یا پارچه بزرگ روی زمین پهن کنید و بعد لگن آب را روی آن بگذارید.

ظرف را تا نیمه از آب پر کنید  و چند قطره صابون مایع یا لایه بردار ناخن به آن اضافه کنید به همراه روغنهای معطر بعد آنها را با هم مخلوط کنید.تمام وسایل خود را روی حوله جایی که به  راحتی به آنها دسترسی داشته باشید بگذارید.

تمام مراحلی را که در مانیکور رعایت می کردید اینجا هم رعایت می کنید به جز مرحله سوهان زدن که درجه سوهاندر پدیکور قدری متفاوت است یعنی سوهان پدیکور زبر تر از سوهان مانیکور می باشد. شما به ناخن گیر یا قیچی مخصوص انگشتان پای خود نیاز دارید.

شاید دلتان بخواهد قبل از شروع پدیکور از اسپری های ضدعفونی کننده استفاده کنید. پس اول با شستن دستهای خود شروع نمایید.

مراحل پدیکور
۱- لاک را از روی انگشتان پای خود پاک نمایید

۲- ناخن انگشتان پای خود را در قسمت مرکز ناخن صاف و در گوشه ها گرد سوهان بزنید تا به شکل خود انگشت مطابقت داشته باشد. برای از بین بردن گوشه ها و پوسته های ناخواسته اطراف و زیر ناخن از ناخن گیر استفاده نمایید. در این صورت این زوائد دیگر به داخل گوشت شما رخنه نخواهند کرد

۳- یک یا هر دو پای خود را داخل لگن محتوی آب و صابون مایع و مایع ضدعفونی کننده بگذارید و ماساژ دهید. اینکار را تا ۵ دقیقه ادامه دهید

۴-در این مرحله می توانید از لایه بردار کوتیکل نیز استفاده کنید

۵- با استفاده از “metal cuticle pusher”  کوتیکل شفاف را نمایان کنید . زیر لبه ناخن را تمییز نمایید. هرگز این وسلیه را به داخل قسمت گوشتی فرو نکنید چرا که ممکن است ، مانع میان بستر ناخن و صفحه ناخن شکسته شده و میکرو ارگانیسم های باکتریال وارد بستر ناخن شده و ایجاد عفونت کنند.برای به عقب راندن کورتیکل ها از فشار بیش از حد استفاده نکنید چرا که این کار به بافت ناخن آسیب می رساند

۶- اگر پوست و زوائد اطراف کوتیکل به اندازه کافی بزرگ و مشهود بود می توانید ازناخن گیر نیز استفاده کنید. اما باید مراقب باشید تا گوشت و بافت زنده پا را نبرید

۷- مراحل ۲ تا ۶ را روی پای دیگر نیز انجام دهید.

۸- انگشتان و ناخن های انگشتان را با یک برس ناخن بسابید تا از تمیزی سطح ناخن ها و زیر ناخن ها مطمئن شوید

۹-اگر شما پوست چین چین و پینه بسته ای دارید می توانید از سوهان های بسیار زبر برای نرم کردن و برطرف کردن آنها استفاده کنید. هرگز از وسایل تیز مانند تیغ برای بریدن و برداشتن پینه پاهای خود استفاده نکنید.

۱۰- با مالیدن لوسیون یا کرم روغن به کف دست های خود هر دو پا را ماساژ دهید و بعد آنها را داخل لگن آب گذاشته و روی ناخن ها و انگشتان را بمالید تا لوسیون و روغن روی آنها کاملا پاک شوند سپس پاها را از لگن خارج و آنها را خشک کنید. حتی میان انگشتان پا را نیز خوب خشک کنید.

۱۱- با استفاده از یک تکه پنبه یاگاز آغشته به الکل سطح ناخن ها را خوب تمیز کنید تا مطمئن شوید که هیچ چربی و روغنی روی آنها نمانده است. سپس بگذارید تا ناخن ها کاملا خشک شوند

۱۲- لاک پایه را بر روی ناخن بزنید  ،دو لایه نازک لاک و یک لایه نهایی نازک روی آنها. فاصله زمانی بین زدن دو لایه حداقل ۱ دقیقه باشد تا سطح ناخن زود خشک شود

۱۳- اگر نگران کدر شدن لاک ناخن خود هستید می توانید از جداکننده های انگشتان پا استفاده کنید. جدا کننده ها را لای انگشتان پا بگذارید واجازه دهید تا لاک ناخن های پایتان خشک شود

۱۴- لگن آب را خالی کرده و با محلول ضد عفونی کننده بشویید و خشک کنید. تمام وسایل پدیکور را با همان محلول ضدعفونی کننده تمیز کرده و آبکشی نمایید. پس ازآبکشی آنها را خشک ودر جای خود قرار دهید

منبع: آرایش . آی آر