اصول منت کشی!!!

وضعیت این گونه می باشد.سکوت....... جوابهای سربالا......پریشان خاطری........ در این شرایط می‌خواهید موی سر خود را بکنید. واقعا دیگر فکری به ذهن تان نمی‌رسد که چه بکنید. عذر خواهی از همسر یا نامزدتان ممکن است مشکل به نظر برسد بخصوص زمانی که بر سر مسئله یا موضوعی با هم چندین بار مخالفت مرده باشید و ممکن است در خود توان گفتن متاسفم را نبینید. هر چند هر کاری را که فکر می‌کردید به او می‌فهماند از کرده خود پشیمان هستید را انجام داده اید.این مطالب چندین روش جهت عذر خواهی مطرح شده است این به روش ها حل و فصل نمودن اختلافات و عبرت گرفتن از تجارب خواهد انجامید

عشق را نباید تمنا کرد!

عشق را نباید تمنا کرد» این سخن و طرز تفکر در بسیاری از زنان وجود دارد و حال آنکه در باطن و وجود خود این عشق را خواستارند و طالب حمایتند. در مطالب قبل مکرراً گفتیم که از نیازهای اختصاصی زنان و به اصطلاح ونوسی‏ها دریافت توجه و حمایت است. زن و مرد به لحاظ جنسیت خود در غالب مواقع دارای نیازهای اختصاصی هستند. در گرو شناخت این نیازها و برطرف نمودن و توجه به طلب هر یک از آنان است که همسران در زندگی زناشویی می‏توانند روابط موثر و راضی کننده‏ای را برای یکدیگر ایجاد کنند و در جهت رشد و شکوفایی عشق تلاش موثر داشته باشند. نیاز به حمایت و توجه و محبت از جمله این نیازهاست. زنان به جهت عواطف و احساساتی که دارند خود حامیان مطلوبی هستند. و هر اندازه به کسی محبت و عشق بیشتری داشته باشند حمایت خود را بیشتر نثار او می‏کنند. اما در قبال این بذل توجه و اعتنا خود نیز خواهان توجهند و بر این باور است که اگر اطرافیان و به ویژه همسر او، به او علاقمند است قاعدتاً باید او نیز این طلب و خواسته را درک کند و از حضور آن آگاه باشد. و این در حالی است که ویژگی‏های اختصاصی مردان چنین اقتضاء می‏کند که نیاز را از زن بشنوند و درخواست را به وضوح مطلع شوند در غیر این صورت انگیزه‏ای برای این اقدام ندارند.

زنان به جهت عواطف و احساساتی که دارند خود حامیان مطلوبی هستند. و هر اندازه به کسی محبت و عشق بیشتری داشته باشند حمایت خود را بیشتر نثار او می‏کنند. اما در قبال این بذل توجه و اعتنا خود نیز خواهان توجهند.

در مقابل عدم در خواست زن، مرد تصور می‏کند که وظایفش را به خوبی انجام داده و همسرش را از این بابت اقناع نموده است. و حال آنکه بر خلاف تصور بسیاری، عشق تمنا کردنی است. نیاز است که زن، همسر خود را از خواسته خود آگاه کند و پیش از آنکه در وجودش خشمی حاصل از عدم توجه و حمایت به وجود آید مرد را از وجود این طلب مطلع کند. چرا که عدم ابراز نیاز باعث می‏شود که فرد پس از سال‏ها ارائه خدمات احساسی روزی به اعلام احساسات خود دست بزند که در وجود خود میزانی از خسران و تضرر را دریافت کند و چنین حالاتی منجر به اعلام نیاز از نوع آمرانه و با لحنی نه چندان خوشایند خواهد شد.

فهم عاشقانه‌ی زندگی

آدمِ شاد،متعلق به خود است. هیچ ایسمی نمی‌تواند او را برده و اسیر کند.آدم‌های ناشادند که اسیرِ ایسم‌ها و باورها می‌شوند...
آدمِ شاد،

متعلق به خود است.

هیچ ایسمی نمی‌تواند او را برده و اسیر کند.

آدم‌های ناشادند که اسیرِ ایسم‌ها و باورها می‌شوند

و تن به بردگی می‌سپارند.

زیرا آنان در خود ریشه ندارند.

بی‌ریشگی، آنان را مضطرب می‌کند.

آنان باید به مرامی و کیشی تعلق داشته باشند.

آنان باید پاره‌ای از یک کُل باشند.

جمعیت به آنان امنیت می‌دهد.

ریشه‌های خود را در خود بگستر.

از خود است که به خدا می‌رسی.

کسی که آشنای خویشتن است،

آشنای خداست.

اگر خود را نخواهی،

خود را گُم می‌کنی.

آن‌گاه، دیگر نمی‌توانی هیچ کسِ دیگر را ببینی

و بیابی.

***مواد اولیه برای القاء عشق***

امروز شنبه است و اول هفته . یک هفته پیش رو دارید و می توانید برای آن برنامه ریزی کوتاه مدت بکنید . از هدف های شغلی گرفته تا تنظیم برنامه ی صحیح غذایی. اما مهم ترین برنامه ای که نباید از آن غافل شوید ، داشتن برنامه ای مدون است برای رفتار با دیگران و از همه ی آن ها مهم تر رفتار با همسرتان.
شما می توانید با خود قرار بگذارید در یک مدت زمان شش ماهه رفتار خود را تغییر دهید و آنوقت بعد از گذشت این زمان تغییر رفتار در همسرتان را شاهد باشید. فرقی نمی کند زن هستید یا مرد. ما معتقدیم که شما توانایی معجزه را دارید به شرطی که زندگی تان را رها نکنید و طبق برنامه پیش بروید.
این هفته برای شروع کاری کنید تا همسرتان ، از لحاظ روحی تغذیه شود. روح ما هم مانند جسممان به غذا محتاج است و غذایی که بسیار به آن نیاز مند هستیم اما شاید هرگز بیان نکنیم : تائید شدن ،ستایش شدن و پذیرفته شدن است. این یک فرمول ساده است که اغلب ما فراوش می کنیم : هر چقدر شریک زندگی مان را از عشق بهره مند کنیم همانقدر بهره مند می شویم. هر چقدر شریک زندگی مان را از عشق بهره مند کنیم همانقدر بهره مند می شویم.

خیلی از ما به دنبال کسی هستیم که ما را دوست بدارد، محبتش را ابراز کند و ستایشمان کند ولی فراموش می کنیم او نیز به دنبال به دست آوردن همین احساسات است.این فراموش کردن ها به مرور تبدیل به دور شدن و سردی شما و شریک زندگی تان می شود و یک روز متوجه می شوید سال هاست در کنار هم زندگی می کنید ، بدون آنکه این کنار هم بودن لذتی برایتان داشته باشد.
اما برای اینکه این هفته بتوانید به خوبی تمرینتان را انجام دهید ، بهتر است معنی این سه کلمه را بدانید: - تائید کردن یعنی او و احساساتش را تائید کنید. وقتی شرایط موجود در او احساسی ایجاد کرده ،سعی نکنید به او بفهمانید که اشتباه می کند ،رنجشش را تائید کنید حتی اگر با آن احساس و افکار موافق نباشید. به او بگویید از اینکه رنج میبرد و درد میکشد بسیار متاسف هستید ، سپس آنچه را در او ستایش میکنید ، به زبان آورید. شاید بگوئید اگر قرار باشد مدام او را تائید کنید ، فرصتی برای دفاع از خود باقی نمی ماند اما اشتباه نکنید با تائید احساس او و به زبان بهتر بازی در تیم او نه تیم مقابل می توانید بهترین فرصت را ایجاد کنید که شما هم از احساستان بگوئید. تائید کردن را به او بیاموزید اما با رفتار خود نه زبان نصیحت که بی فایده است.

- ستایش کردن یعنی آن چیزهایی که در همسرتان هست و شما دوست دارید را به زبان بیاورید. بعضی از ما ستایش را در دل می گوئیم اما انتقاد را به زبان و این بدترین کار است.
- در باره ی پذیرش هم که به دفعات صحبت کرده ایم . پذیرش یعنی شریک زندگی مان را همانگونه که هست بخواهیم . نه بعد از انتخاب از او بخواهیم کس دیگری شود. این اصل بیشتر از آنکه به همسرتان کمک کند برای خودتان آرامش بخش است. زیرا پذیرش او به شما این امکان را می دهد که شفاف دوستش داشته باشید. زمانی که بیاموزید شریک زندگی خویش را به رغم رفتارهایی که در او نمیپسندید ، بپذیرید ، موهبت «عشق بیقید و شرط» را به خود و به او هدیه کردهاید.

سر مشق این هفته : در این هفته شریک زندگی خود را تایید و ستایش کنید. احساسات، افکار و دیدگاههای او را نسبت به زندگی محترم بشمارید. چنانچه ناراحت و رنجیده است با گفتن چنین جملهای: «تو را درک میکنم... باید احساس... از اینکه اینطور ناراحت هستی خیلی متاسفم»، با طرح این پرسش که «چه نکاتی را در همسر خود ستایش میکنم؟»، جنبههای قابل ستایش شخصیت او را بیابید، و در زمان مناسب، آنها را به زبان آورید. به تاثیری که انجام این تمرین در رفتار و خلق و خوی همسرتان و نیز در رابطهای که با او دارید میگذارد دقت کنید.
برای هفته های آینده با ما باشید با تمرینات بعدی و فراموش نکنید شرط موفقیت در هر کاری پشتکار و ممارست در انجام آن کار است پس با یکی دوبار آزمودن و شکست خسته نشوید ، بلکه به شریک زندگی تان فرصت بدهید.تبیان

به هنگام خواب باید چه لباسی به تن داشته باشیم ؟

به هنگام خواب باید چه لباسی به تن داشته باشیم ؟

معمولا همه‌ی با لباسی راحت ، شلوار کوتاه و ... آماده خواب می‌شوند تا در زمان استراحت راحت باشند .

بر اساس حالات بدنتان ، باید جنس لباس خواب خود را طوری انتخاب کنید تا به هنگام شب اذیت نشوید.

حال بر اساس ساختار استیل و هیکلتان به شما توصیه‌های را می‌کنیم تا خواب راحتی داشته باشید:

 

اگر شما دارای اندامی ظریف هستید و قد نسبتا کوتاهی هم دارید :

بهتر است که جنس لباس شما از ابریشم و یا از ساتن باشد و اگر دارای بالاتنه ظریف و کوچکی هستید بهتر است لباس خواب شما از ناحیه‌ی بالای و در قسمت قفسه‌ی سینه‌تان باز باشد و پوشش سختی نداشته باشد چون معمولا توصیه می‌شود به هنگام خواب لباسی بپوشید که از ناحیه‌ی قفسه بازباشد تا بتوانید به هنگام خواب به راحتی نفس بکشید و مشکلی در نفس کشیدنتان به وجود نیاید. و حتما به هنگام خواب لباس زیر خود را باز کنید تا راحت باشید .

 

اگر قد بلندی دارید  اما لاغر هستید :

می‌توانید از لباس‌هایی استفاده کنید که نسبت به لباس‌های خواب دارای جنسی کمی ضخیم تر باشد البته کمی . و شما هم می‌توانید از لباس‌های استفاده کنید که دکلته باشندو بهتر است لباس‌های بپوشید که راه راه افقی و‌یا طرح‌های افقی دارند.

 

اگر چاق هستید و قدی کوتاه دارید :

از لباسی استفاده کنید که کمی آزاد تر باشد زیرا شما نسبت به افراد گفته شده در بالا کمی چاق تر هستید اما نه خیلی گشاد که در این لباس گم شوید و در خواب لباس‌تان به دست و پای‌تان بپیچد.

 

اگر چاق هستید ولی قدی بلند دارید :

بهتر است لباسی بپوشید که طرح و راه راهای عمودی داشته باشد. و اگر پاهای خیلی بلندی دارید بهتر است شلوارک‌هایی کوتاه بپوشید تا قد بلند شما کمتر مشخص شود و از لباس های خوابی که بلند هستند پرهیز کنید .

 

لباس خواب باید ازچه نوع پارچه ای باشد؟ و از چه جنس‌های نباید باشد ؟

لباس‌های از جنس پلاستیک و نایلون را به تن نکنید . زیرا به دلیل بافت آنها راحت نخواهید بود. لباس خواب بهتر است ازجنس نخ باشد . زیرا این جنس پارچه نرم و راحت است و شما را به هنگام خواب کلافه نمی کند . و حتما از لباس خواب‌های از جنس پشم و اکریلیک دوری کنید ، زیرا این جنس‌ها به دلیل نوع مخصوص بافتشان باعث خارش بدن می‌شوند پس توصیه می‌شود از لباس‌هایی از این جنس نه حتی برای لباس خواب حتی برای هیچ لباسی استفاده نشود .

 

حال توصیه‌ی ما به شما چیست ؟
ما به شما توصیه می‌کنیم برای بهتر خوابیدن ، بخصوص در زمستان که هوا سرد است ، بهتر است لباسهایی ضخیم تر بپوشید و اگر از آن افرادی هستید که با لباس‌های ضخیم خوابتان نمی رود ، ما توصیه می‌کنیم به هنگام خواب‌یک جوراب پشمی بپوشید ، زیرا اگر از ناحیه‌ی پا بدنتان را گرم کنید دیگر سرمایی احساس نخواهید کرد ، و مانند‌یک بچه به راحتی به خواب خواهید رفت.

 

هفت راز همسران خوشبخت

۱) زوج های موفق خواسته ها و انتظارات خود را به صراحت می گویند.

زوج های موفق قبل از ازدواج، توقعاتی که از یکدیگر دارند مطرح می کنند، اگر توافق اساسی با هم ندارند (برای مثال مرد فرزند می خواهد ولی خانم مخالف است)، می توانند به شروع و یا خاتمه ازدواج به طور جدی فکر کنند. بعد از ازدواج، زوج های موفق به طور منظم در مورد توقعات و انتظاراتشان با هم صحبت می کنند و اگر اختلافی پیش آمد، آن را به زمان دیگری موکول می کنند تا همدیگر را درک کنند و به توافق برسند.

2) زوج های موفق فردیت خود را حفظ می کنند.
بعد از ازدواج استقلال زوج ها کم می شود اگر افراد فرزند داشته باشند روز به روز وابستگی بیشتر می شود و گاهی افراد احساس خستگی می کنند. زوج های موفق می دانند حتی اگر به هم علاقه داشته باشند، گاهی احساس خستگی می کنند. آنان یکدیگر را تشویق می کنند تا همیشه"ما" نباشند و زمانی هم برای "خود" داشته باشند و به کارهای مورد علاقه خود بپردازند.بدین ترتیب زوج فردیت خود را حفظ می کند و زندگی ، شاداب می شود.

۳) زوج های موفق همدیگر را مرکز توجه قرار می دهند.
آنان همدیگر را دست کم نمی گیرند و همیشه به فکر خوشبختی همسر خود و خانواده هستند. معمولاً افراد چند سال پس از ازدواج مانند سال های اول به هم توجه نمی کنند. ولی زوج های موفق، کارهای کوچک نظیر اولویت قرار دادن نیازها و کارهای همسر و کارهای بزرگ نظیر احترام و گوش کردن به حرف های هم را مدنظر قرار می دهند. ازدواج دریای تغییرات است. شما اغلب فراموش می کنید همسرتان مهم است و به او توجه نمی کنید. درعوض به کار، سرگرمی و دوستان اهمیت می دهید ولی زوج های موفق همدیگر را مرکز توجه قرار می دهند.

۴) زوج های موفق روش های حل اختلاف را می آموزند."جان گاتمن" روانشناس که ۲۰ سال زندگی زوج ها را مطالعه کرده، عامل اصلی موفقیت یا شکست ازدواج را توانایی، یا عدم توانایی حل اختلافات می داند. حتی اگر همسرتان و شما کاملاً با هم یکی باشید ، گاهی با نظر هم موافق نیستید و این مخالفت باعث ناراحتی می شود. نباید به اعتیاد، خشونت و ... رو بیاورید. اگر خواسته شما و همسرتان با هم فرق دارد، باید آن را حل کنید. زوج های موفق با هم صحبت می کنند، حتی اگر احساس بدی نسبت به هم دارند. آنان در مورد اختلافات و مخالفت ها با هم مذاکره می کنند تا به نتیجه عادلانه برسند. آنان از یکدیگر حمایت می کنند و غـُر نمی زنند. آنان می پذیرند در مواردی عشق ، برتر از پیروزی است.

۵) زوج های موفق با هم رشد می کنند. مسلماً فردی که امروز با او ازدواج می کنید،۱۰ سال آینده متفاوت خواهد بود. شما هر دو تغییر می کنید. به ویژه در شرایط سخت زندگی مانند از دست دادن والدین . زوج های موفق می دانند که یکی یا هر دو در طول زندگی تغییر می کنند و قواعد عوض می شود. پس لازم است تغییر کنید تا بتوانید روابط در حال تغییر را عوض کنید.

۶) زوج های موفق برای حفظ روابط می کوشند.
زوج های موفق به طور منظم وضعیت زندگی خود را بررسی کرده و با هم صحبت می کنند تا از شادی و رضایت هر دو از زندگی مشترک مطمئن شوند. اگر یکی ، یا هر دو شما از زندگی مشترک ناراضی هستید، مشکلتان را حل کنید.

۷) از مراجعه به مشاور خجالت نکشید.
زوج های موفق قبل از مراجعه به مشاور، سند طلاق را امضا نمی کنند. آنان می کوشند که مشکلات را در اولین فرصت حل کنند.
 

رفاه خانواده را چطور اندازه گیری کنیم

طرح یک ابزار برای هدفمند کردن یارانه ها
جام جم آنلاین: موضوع یارانه‌‌ها و چگونگی پرداخت آنها، به یکی از بحث‌برانگیزترین مقوله‌های اقتصادی اجتماعی ایران در سال‌های اخیر منجر شده است.

 

صرف‌نظر از منابع عظیم مالی که دولت صرف پرداخت انواع یارانه‌ها به افراد و سازمان‌های مختلف می‌‌کند، تاکنون این فرآیند بدون رعایت انصاف و عدالت اجتماعی نیز صورت پذیرفته به این تعبیر که سهم افراد پولدار جامعه در جذب یارانه‌ها بسیار بیشتر (حدود 4 برابر) از اقشار کم‌درآمد بوده است.

 

ادامه وضعیت فعلی نه‌‌تنها باعث هرز رفتن منابع مالی کشور می‌شود، بلکه یکی از اهداف اصلی پرداخت یارانه‌‌ها که کمک به افراد کم‌درآمد جامعه برای رفع احتیاجات معیشتی آنهاست محقق نشده و تبدیل به کمک‌رسانی به پولدارهای جامعه شده است.

 

بنابراین رفع تبعیض در پرداخت یارانه‌‌ها چه از نظر صرفه‌جویی اقتصادی در هزینه‌های دولت و چه از نظر برقراری عدالت اجتماعی نه یک انتخاب بلکه یک ضرورت است.

 

پیش از بسط موضوع ذکر این نکته ضروری به نظر می‌رسد که با توجه به عدم دسترسی به آمار و اطلاعات «روزآمد»، از آنچه تا سال 1385 در اختیار بوده استفاده شده است. هرچند استفاده از اعداد و ارقام جدیدتر، محاسبات را «روزآمد»تر می‌کند،‌ لیکن خوشبختانه تاثیر چندانی در مفاهیم اصلی بحث نخواهند داشت.

 

کل یارانه‌‌های پرداختی دولت در سال 1385 (جمع مبالغ مندرج در گروه‌های فوق) حدود 477 تریلیون ریال تخمین‌زده می‌شود. با فرض جمعیت 70 میلیون نفری، می‌توان نتیجه گرفت که سهم هر فرد ایرانی از جمع یارانه‌‌های پرداختی به طور متوسط 681 هزار تومان در سال یا معادل 57 هزار تومان در ماه بوده است. بدیهی است در سال‌های پس از 85، با توجه به افزایش قیمت‌ها در داخل و سطح جهانی این ارقام افزایش چشمگیری را در سال‌‌های 86 و 87 داشته‌‌اند.

 

ذکر این نکته ضروری است که ارقام فوق به صورت برآوردی و با استفاده از آمار و اطلاعات قابل دسترس تخمین زده شده‌اند و مسلما با در اختیار داشتن ارقام دقیق‌تر می‌توان به نتایج بهتری دست یافت. با وجود این، نکته مهم‌تر، نحوه توزیع یارانه‌ها بین اقشار جامعه است که بخوبی «نقض غرض» از حمایت اقشار کم‌درآمد را در ازای پرداخت یارانه‌ها آشکار می‌سازد.

 

صورت مساله

 

بر مبنای برآوردی که ارائه شد، در سال 1385 حدود 477 هزار میلیارد ریال (معادل حدود 7/47 تریلیون تومان)! یعنی حدود 50 درصد از بودجه جاری دولت صرف پرداخت یارانه‌ها شده است. بدیهی است با روند افزایش جمعیت و همچنین تورم قیمت‌ها (در داخل و خارج)، این رقم در سال‌های بعد نیز افزایش می‌یابد و بار سنگین‌تری را به بودجه دولت تحمیل کرده و خواهد کرد.

 

صرف‌نظر از میزان مطلق متوسط سرانه برای هر نفر در ماه (57 هزار تومان، بیشتر یا کمتر)، چنانچه این مبلغ به صورت مساوی بین افراد جامعه توزیع می‌شد، باز هم عدالت نسبی از این بابت رعایت شده و اشکال کمتری از نظر ماهیت امر وجود می‌داشت. لیکن تجزیه و تحلیل زیر وضعیت دیگری را بیان می‌کند.

 

گزارش بانک جهانی حاکی از این است که 50 درصد کل مصرف و همچنین درآمد به 2 دهک بالای درآمدی کشور (یعنی ثروتمندترین طبقات) تعلق داشته و 2 دهک پایین درآمدی ایران که شامل 20 درصد طبقه فقیر می‌شود، تنها 8/5 درآمد و مصرف را دارند.