وقتی دلم خسته می شود ...

وقتی دلم خسته می‌شود،

برایش از فردایی روشن می‌خوانم

به‌یادش می‌آورم که چه دل‌هایی را از خستگی به درآورده!

به که باید دل بست؟ (شعر عاشقانه )

به که باید دل بست؟
به که شاید دل بست؟

حسادت عاشقانه!

این همه حسود بودم و نمی‌دانستم

به نسیمی که از کنارت

         موذیانه می‌گذرد

به چشم های آشنا و پر آزار، که بی حیا نگاهت می‌کند

به آفتابی که فقط تلاش گرم کردن تو را دارد٬ حسادت می‌کنم...

من آنقدر عاشقم

که به طبیعت بد بینم

  طبیعت پر از نفس های آدمی‌است،

که مرا وادار می‌کند حسادت کنم

به تنهایی‌ام

به جهان

به خاطره‌ای دور از تو...

به پشت سرت نگاه کن!

تا کجا میخواهی بروی؟!

اینهمه رفتنت چه فایده ای دارد اصلا؟

به پشت سرت نگاه کن!

این سایه ی تو نیست!

منم که به دنبال تو راه افتاده ام!

مثل بادکنکی به دست کودکی!

هرجا میروی با یک نخ به تو وصلم!

نخ را که قطع کنی میروم پیش خدا!!

عاشقانه ها...

عشق ایستادن زیر باران و خیس شدن با هم نیست. عشق آنست که یکی چتری باشد برای دیگری و او هرگز نداند که چرا خیس نشد...

..........................

آفتاب می‌شود (شعر فروغ فرخ‌زاد)

آفتاب می‌شود

نگاه کُن که غم درون دیده‌ام
چگونه قطره قطره آب می‌شود
چگونه سایۀ سیاه سرکشم
اسیر دست آفتاب می‌شود

تو می رقصی و من عاشق شدن رو یاد می گیرم ...!

تو می خندی ، حواست نیست ، من آروم می میرم
تو می رقصی و من، عاشق شدن رو یاد می گیرم

چه جذابی ... چه گیرایی