5 علت ریزش موی خانم ها

1- ریزش مو به دلیل بافتن یا دم‌اسبی کردن موها

خیلی‌ها عادت دارند موهای‌شان را در طول روز، پشت سرشان به حالت دم‌اسبی جمع کنند یا ببافند، ولی این کار می‌تواند یکی از دلایل ریزش شدید موها باشد. هر نوع کشیدن طولانی مدت مو و بافتن سفت آن، باعث ریزش موقتی مو (آلوپسیای کششی) ‌می شود.

این ریزش مو معمولا بین 3 تا 6 ماه طول می‌کشد و به تدریج متوقف می‌شود و بعد به آرامی، موها شروع به رشد مجدد می‌کنند. اما اگر این مدل بستن مو، برای سال‌های زیادی ادامه ‌یابد، ممکن است به ریزش دایمی مو منجر گردد.

در برخی موارد، مو به علت کشیده شدن، نزدیک پوست سر می‌شکند. این نوع ریزش مو اغلب در پیشانی و کناره‌های پوست سر (جایی که مو تحت بیشترین فشار است)، دیده می شود.

ریزش مو فقط پس از استفاده ی دائمی از مدل‌های فوق رخ می‌دهد و با انتخاب گاه به گاه این قبیل مدل موها، این عارضه اتفاق نمی افتد.

موها را هنگام شستن بیش ازحد ماساژ ندهید

جام جم آنلاین: رئیس مرکز تحقیقات پوست و سالک اظهار کرد: همان گونه که نظافت موها نقش اساسی در سلامت جسمی و روحی هر فرد دارد و بی‌توجهی به آن باعث بروز بیماری‌هایی چون عفونت‌ها و انگل و حتی بیماری‌های روحی می‌شود ، حساسیت زیاد نسبت به موها و شستشو یا ماساژ بیش از حد موها نیز توصیه نمی‌شود.

دکتر محمدعلی نیلفروش‌زاده در گفتگو با ایسنا هدف اصلی از شستن موها را برطرف ساختن آلودگی‌های آن برشمرد و افزود: دفعات شستشوی سر به عواملی چون میزان چربی پوست، نوع شغل و فعالیت استفاده از مواد آرایشی و یا وجود بیماری‌های خاص پوستی بستگی دارد بنابراین باید تعیین دفعات شست و شوی موها در هر فرد توسط خود او مشخص شود.

وی تصریح کرد: شستشوی مکرر موها باعث ریزش دائمی مو نمی‌شود اما توجه به این نکته ضروری است که هنگام شستن موها نباید بیش از حد آن را ماساژ داد؛ چرا که این امر موجب آسیب دیدگی ساقه مو شده و می‌تواند منجر به شکسته شدن موها شود البته نباید این مساله را با ریزش واقعی موها که از ریشه صورت می‌گیرد، اشتباه گرفت.

دکتر نیلفروش‌زاده افزود: کف کردن شامپو نیز باید به حدی باشد که موهای کف سر را تمیز کند و در حد معمول آن کافی است و تفکر این که کف بیشتر شامپو موجب تمیزی بیشتر موها می‌شود اشتباه بوده و فقط نوعی تاثیر روحی دارد بنابراین با شستشوی به اندازه و به موقع موها می‌توان از بسیاری مشکلات مانند بیماری‌ها و حتی ریزش موها جلوگیری کرد.

شناخت فراورده‌های مراقبت‌کننده از موها

آشنایی با فراورده‌های مختلفی که برای مراقبت و بهداشت موها در بازار موجود است، می‌تواند به استفاده مناسب از آنها کمک کند.

از نظر اغلب افراد مراقبت از موها  مترادف است با شست‌وشوی موها با یک شامپوی مناسب و ملایم، خشک کردن و حالت دادن به موها با روشی که حداقل آسیب را به آنها برساند و استفاده از رنگ‌ موهایی که کمتر موجب آسیب‌دیدگی‌ موها شوند.

اگر چه اصول مراقبت از مو به طور مختصر همین است ولی امروزه به کمک پیشرفت‌هایی که در زمینه تکنولوژی و علم شناخت نیازمندی‌های پوست و مو فراهم شده است، متخصصان توانسته‌اند دامنه مراقبت‌های مو را از آنچه ما می‌شناسیم فراتر ببرند.

می‌دانیم که همراه با شست‌وشوی روزانه موها می‌توانیم مواد مورد نیازشان را به آنها رسانده، کیفیت موها را بهبود ببخشیم و پیاز مو را محکم‌تر و قوی‌تر کنیم. می‌توانیم حالت، رنگ ضخامت و قوام موها را بدون آنکه آسیبی به آنها برسانیم، تغییر دهیم و سرانجام می‌توانیم با صرف وقت و هزینه اندک، از ریزش‌ موها جلوگیری کنیم. وقت و هزینه‌ای که به مراتب کمتر از آن چیزی است که برای کاشتن دوباره و یا پیوند لازم است.

خشکی پوست در هوای سرد

در اینجا یک سری توصیه برای شما داریم که با عمل به آنها میتوانید از خشکی پوست در پاییز و زمستان جلوگیری کنید، یا آن را بهبود بخشید.

این توصیه ها پوست شما را سالم، نرم و مرطوب نگه می‏‏ دارند:

1) مواد دارای کافئین مثل قهوه و کولا را به میزان کم مصرف کنید، زیرا کافئین باعث کاهش آب بدن و پوست و در نتیجه خشکی آن میشود.

2) سیگار نکشید.

3) آب زیادی بنوشید. نوشیدن حداقل 8 لیوان آب در روز باعث میشود بدن شما به مقدار کافی آب داشته باشد و از خشکی پوست، جلوگیری شود.

4) مواد غذایی حاوی چربی امگا- 3 را بیشتر مصرف کنید. این چربی مفید در ماهی، انواع آجیل و تخمکتان وجود دارد.

5) پوست خود را مرطوب نگه دارید. مدت 5 دقیقه دوش آب گرم (نه خیلی داغ) بگیرید. سپس چند قطره روغن زیتون به آب وان اضافه کنید و در آن بنشینید. روغن زیتون باعث میشود پوست مرطوب شود (اگر وان حمام  ندارید، میتوانید کمی روغن زیتون به پوست خود بمالید) .

6) هر روز از کرمهای مرطوب کننده، یا لوسیون مخصوص بدن استفاده کنید. بعد از حمام کردن یا شستن دست و صورت با مواد شوینده، از کرم مرطوب کننده استفاده کنید تا از خشکی پوست جلوگیری کند.

7) موقعی که در خارج از منزل هستید، حتماً از کرم ضدآفتاب استفاده کنید، مخصوصا در ارتفاعات و کوهها، زیرا در این اماکن، بیشتر در معرض اشعه ماورای بنفش نور خورشید خواهید بود.

8) از پوست خودتان محافظت کنید. از حمام کردن یا شستن دست و صورت با آب داغ خودداری کنید، زیرا آب داغ باعث از دست دادن آب پوست میشود و خشکی آن را بدتر میکند.

لباس گرم بپوشید تا پوست خود را از اثرات مخرب هوای سرد، باد سرد و عوامل موجود در هوای آزاد حفظ کنید.

باز هم یادآوری میکنم که همواره پوست خود را با کرم، مرطوب کنید، به خصوص بعد از حمام کردن.

9) از دستگاه بُخور در منزل خود استفاده کنید تا میزان رطوبت هوا را زیاد کند. این کار از خشک شدن پوست در طی فصول سرد سال جلوگیری میکند.

نیره ولدخانی

جوان ‌سازی پوست صورت و گردن

جوان ‌سازی پوست صورت و گردن

زمانی که پوست چروک می‌شود، در اصل زیر پوست خالی و پوست دچار شکستگی می‌شود. در این وضعیت استفاده از کرم‌ها و درمان‌های موضعی قادر به کم‌ کردن عمق چروک نیستند و فقط می‌توانند از ایجاد چروک‌های جدید جلوگیری کنند. برای رفع چروک‌های به‌وجود‌آمده نیاز به درمان‌های سریع و تهاجمی‌تری مانند اعمال جراحی است. در این مورد تزریق‌های مزوتراپی هم می‌توانند بسیار کمک‌کننده باشند.

شناخت انواع پوست

شناخت نوع پوست جهت انجام مراقبت های لازم از پوست هر فرد امری کاملاً ضروری است. کیفیت اولیه پوست هر فرد یعنی نوع پوست وی امری است که ژنتیکی تعیین می شود یعنی هر فرد با آن متولد می شود اما در طول زندگی مسائل مختلف می توانند روی کیفیت پوست تأثیر بگذارند. به عنوان مثال شستشوی بیش از حد پوست، افزایش سن، نور آفتاب، استرس های روحی و تغذیه نامناسب و رژیم های سخت و غیر منطقی همگی می توانند روی کیفیت معمول پوست هر فرد تأثیر بگذارند.
بطول کلی می توان پوست را به 5 نوع تقسیم بندی کرد:
1-پوست طبیعی:در این نوع پوست، تمام اجزاء پوست به اندازه و به موقع فعالیت می کنند و پوست نه خیلی خشک است و نه خیلی چرب. رطوبت پوست در حد مطلوب بوده و پوست از نظر ظاهری کاملاً صاف بوده، چرب و روغنی به نظر نرسیده و منافذ آن گشاد نیستند. این نوع پوست کاملاً قابل انعطاف است و صابون را به خوبی تحمل می کند. این نو ع پوست ها، هر چند کم دردسرسازترین پوست ها هستند باید مراقبت کافی به عمل آورد تا دیرتر دچار تغییرات پیری شوند.

پوست های خشک بطور کلی مستعد پیری زودرس هستند و چین و چروک در صورت عدم مراقبت های لازم در سنین پایین روی پوست ایجاد خواهد شد. مصرف مکرر مرطوب کننده ها و چرب کننده ها در این پوست ها ضروری است.



بیمارانی که پوست حساس دارند باید در مصرف برخی داروهای موضعی شامل اسیدهای میوه، ویتامین های E,C لانولین، پروپیلین گلیکول و رتیوئیدها (که برای درمان آکنه استفاده می شود)پرهیز نمایند.
منبع:فصل نامه بهداشت پوست و مو(شماره 21) 2-پوست خشک: پوست هایی هستند کشیده و نازک و خشک که بسیار به سرما و شستشو با صابون های معمولی حساس بوده و به سهولت تحریک می شود. مقدار منافذ پوست در این نوع پوست ها بسیار کم است و گاه هیچ منفذی را نمی توان پیدا کرد. این افراد معمولاً پس از شستشوی پوست صورت، احساس کشیدگی پوست به خصوص روی گونه ها می کنند. این پوست ها نسبت به نور آفتاب و شرایط نامساعد جوی مثل باد نیز بسیار حساس می باشند. خشکی پوست موجب می شود تا این نوع پوست ها زودتر از دیگر انوع پوست دچار چین و چروک گردد. در ابتدا خطوط ظریفی در اطراف چشم و لب ها تشکیل می شود که اگر مراقبت های ویژه انجام نگیرد، تبدیل به چروک خواهند شد. خشکی پوست بدلیل کم بودن ترشحات غدد سباسه (چربی) و نیز تبخیر بیش از حد آب در سطح پوست است. خشکی پوست می تواند منشأ داخلی یا خارجی داشته باشد. منظور از منشأ داخلی این است که فرد مبتلا به خشکی پوست ژنتیکی است مثلاً ممکن است مبتلا به اگزمای سرشتی (درماتیت آتوپیک) است و یا نوعی بیماری پوست بنام ایکتیوز باشد. منظور از منشأ خارجی این است که فردی بواسطه مسائل شغلی وی تحریکات بیرونی دچار خشکی بیش از حد پوست شده است. مثلاً کسانیکه به هر دلیل با مواد شوینده زیاد سر و کار دارند یا مثلاً با مواد شیمایی خاصی تماس دارند ممکن است دچار خشکی بیش از حد پوست گردند. 3-پوست چرب: در این نوع پوست، فعالیت غدد سباسبه (چربی) بیشتر از حد معمول است. در پوست چرب، ضخامت لایه شاخی و کراتینینی بیشتر است و همین امر سبب ضخیم تر به نظر رسیدن این نوع پوست می گردد. اغلب یک لایه چربی روی این گونه پوست ها وجود دارد که موجب براق به نظر رسیدن آن شده و هم چنین اغلب منافذ باز فراوان و بعضاً گشادی در این پوست ها وجود دارد. صورت این افراد صبح ها هنگام بیدار شدن از خواب، چرب و براق است. گاه دانه های سرسیاهی بنام کومدون نیز در این پوست ها قابل مشاهده است. باید بدانیم که این نوع پوست ها برخلاف پوست های خشک بسیار مقاوم بوده و دیرتر دچار چین و چروک می شود. پوست چرب نیاز به مراقبت فراوان دارد و به علت جذب آسان آلودگی های هوا و نیز گرد و غبار محیط باید همیشه تمیز و دور از آلودگی باشد و برای این منظور گاه لازم است فرد، روزانه دو تا سه بار صورت خود را با صابون بشوید. در این حالت همیشه باید پوست را با نوعی کرم مرطوب کننده ملایم و فاقد چربی پوست را مرطوب نگه داشت زیرا پوست های چرب مستعد آکنه و جوش زدن بوده و اگر فردی برای مرطوب کردن پوست از کرم های سنگین و چرب استفاده کند احتمال رخداد یا تشدید آکنه افزایش می یابد. از نظر پیشگیری از ایجاد چین و چروک این نوع پوست ها جزء بهترین پوست ها می باشند، در ضمن رخداد سرطانهای پوست در پوست چرب نیز کمتر است. 4-پوست مختلط یا mixed: بیشتر خانم ها دارای این نوع پوست هستند بدین معنی که پوست پیشانی و بینی چرب بوده و بقیه نواحی بخصوص اطراف چشم و گونه ها خشک می باشد، اصطلاحاً به ناحیه چرب این نوع پوست ها ناحیه T می گویند. نگهداری این نوع پوست ها نسبتاً مشکل است زیرا افراد باید برای نواحی چرب مراقبت مربوط به پوست های چرب و برای نواحی چشم مراقبت های لازم برای پوست های خشک را بعمل آورد. 5-پوست حساس: این پوست ها معمولاً خیلی خشک بوده، در لمس سفت به نظر می رسد و به سهولت دچار التهاب و تحریک می گردد. این پوست ها قادر به تحمل بسیاری از کرم های مرطوب کننده وحتی ضدآفتاب ها نیستند. عطر و بوی کرم برای این پوست ها آزاردهنده بوده و به سرعت دچار قرمزی والتهاب و حتی پوسته ریزی می شوند. مراقبت از این نوع پوستها بسیار مشکل است و فرد باید از فرآورده های آرایشی و بهداشتی مخصوص پوست های حساس که دارای حداقل مواد نگهدارنده و نیز فاقد عطر باشد استفاده نماید و با آزمودن فرآورده های مختلف، محصول مناسب و سازگار با پوست خود را پیدا کند. فراموش نکنید که این پوست ها بسیار نسبت به نور آفتار و تغییرات دمای محیط نیز حساس هستند. این افراد از ضدآفتاب های فیزیکی و ضدآفتاب فاقد مواد شیمیایی استفاده کنند و برای آنها استفاده از ضدآفتاب های مخصوص بچه ها توصیه می شود.

__________________

موم انداختن و عوارض

موم انداختن یا waxingیک روش موقت برداشتن موها بوده که سبب کندن موها از ریشه می گردد. و موهای جدید بعد از گذشت 8-2 هفته شروع به رویش مجدد می کنند. از این روش برای برداشتن موهای قسمتهای مختلفی از بدن استفاده می شود. موم انداختن انواع مختلفی دارد که هر کدام فواید و مضرات خاص خود را دارا می باشند. در صورتیکه از موم انداختن بطور منظم برای چند سال استفاده شود موهای ضخیم بتدریج نازکتر گردیده و تراکم شان کمتر می گردد. موم انداختن به این صورت انجام می شود که یک لایه نازک از موم گرم روی پوست مالیده شده سپس یک پارچه، کاغذ یا زرورق روی آن قرار گرفته و بعد از مالش در جهت خلاف رویش موها از سطح پوست برداشته می شود. به این روش strip wax گفته می شود. در مقابل این روش hard wax وجود دارد که در این روش از لایه صخیم تری از موم استفاده شده و از پارچه استفاده نمی شود. این روش در افرادی که پوست حساسی دارند و ممکن است در اثر مصرف پارچه ها دچار حساسیت شوند مناسب تر است. قبل از موم انداختن حتماً مطمئن شوید که فردی که این کار را انجام می دهد دوره آموزشی لازم را در این زمینه دیده است. در غیر اینصورت عوارضی که ممکن است بدنبال این روش ایجاد گردد بیشتر احتمال وقوع خواهد داشت.
مناطق شایعی که waxing برای آنها انجام می شود شامل اندام فوقانی، زیربغل، کشاله ران، اندام تحتانی، تنه، مناطق تناسلی خانمها و خط مایو می باشد. البته توصیه می شود که موم انداختن در مناطق زیر بغل و کشاله ران وناحیه تناسلی به دلیل اینکه موهای ضخیم و پرپشتی که دارند بدلیل عوارض احتمالی بعدی و تحریک غدد لنفاوی منطقه ای بهتر است استفاده نگردد. یکسری از مناطق مثل داخل گوش، داخل بینی، مژه، پلک، ناحیه تناسلی آقایان و نوک پستان نیز نباید از waxing استفاده شود.
به تازگی انواع خاصی از wax به بازار آمده که می توان از آن دسته به موم جلبک دریایی اشاره نمود. باید متذکر شد که اگر چه این روش پایه دریایی دارد ولی به هرحال عوارضی مشابه با روش مرسوم موم انداختن و احتمال انتقال عوامل بیماری زا که از طریق جلبک منتقل می گردند نیز وجود دارد.
عوارض موم انداختن:

1-درد 2- سوختگی با موم داغ 3- حساسیت تماسی با موم یا پارچه 4- انتقال عوامل بیماریزا 5- فولکولیت و سودوفلولیکولیت 6- خونریزی و کبودی 7- کهیر فشاری 8- پارگی پوست 9- برآمدگی های قرمز در سطح پوست 10- فرو رفتن موها بداخل پوست 11- تغییر رنگ قهوه ای محل رویش موها توصیه می شود حتماً قبل از انجام کار به جهت رویش آنها توجه شود تا احتمال فرو رفتن موها به داخل پوست و التهاب و چرکی شدن متعاقب آن که اصطلاحاً فولیکولیت گفته می شود به حداقل برسد. موارد بسیاری دیده می شود که بدنبال این فولیکولیت ها و فرورفتگی مو به داخل پوست فرد با موهای فرو رفته را دست کاری کرده و سعی در بیرون آوردن آنها می کند که همین امر منجر به التهاب بیشتر شده و در نهایت قهوه ای شدن محل که ممکن است برای مدتهای طولانی باقی بماند ایجاد شود.
حتماً حرارت موم قبل از تماس با بدن کنترل گردد. احتمال حساسیت به پارچه، کاغذ و خود موم ممکن است وجود داشته باشد که به صورت قرمزی، خارش، تورم و حتی ایجاد تاول می تواند بروز نماید.
اما یکی از مهمترین عوارضی که بطور شایعی امروزه دیده می شود انتقال عوامل بیماری زا است. مکرراً دیده شده است که زگیل خصوصاً در ناحیه تناسلی بدلیل استفاده از کاردک، موم یا ظرف مشترک انتقال پیدا می کند. همینطور ویروسی به نام مولوسکوم کانتجیوزوم وجود دارد که می تواند در اثر وسایل مشترک منتقل گردد.
انتقال قارچ های سطحی پوست، عفونت های باکتریال هپاتیت های ویروسی و ایدز نیز امکانپذیر است. پس حتماً توجه شود که از ظرفهای یک بار مصرف، موم جداً با کاردک و پارچه مجزا برای هر فرد استفاده گردد و این به طور روتین در آرایشگاه ها باید انجام گیرد.
بهتر است در مناطقی که موهای کلفت و پوست حساس دارند مثل مناطق تناسلی و زیر بغل به جای پارچه یا زرورق و کاغذ از پدهای مخصوص استفاده گردد در کل پارچه های مصرفی بهتر است از انواع هیپوآلرژیک باشند و جنس خیلی خشن نداشته باشند.
برخی از پزشکان موم انداختن را در افراد دیابتیک، مبتلایان به وریدهای واریسی یا آنهایی که گردش خون محیطی ضعیفی دارند توصیه نمی کنند زیرا در این افراد احتمال عفونت بالاتر است.
کسانی که تحت درمان با داروهای لایه برداری مثل رتین A، ترتینونین با ایزوترتینونین و دیفرین هستند بدلیل اینکه پوستشان راحت تر دچار پارگی و شکنندگی می شود بهتر است از موم انداختن استفاده نکنند. و در نهایت از موم انداختن در مناطق مبتلا به زگیل، مولوسکوم، عفونتهای قارچی و باکتریایی، خال یا پوست تحریک شده، شکاف دار و آفتاب سوخته باید اجتناب نمود.
منبع:فصل نامه بهداشت پوست و مو(شماره 21)

__________________