10 توصیه معروفترین مشاوران دنیا براى ارتباط با خانواده همسر؟؟

نزدیکی و ارتباط با خانواده همسر در نگاه اول و در بدو ازدواج شاید به نظر ترسناک و مشکل بیاید. ده نکته زیر راه حل مشکل شماست:
نزدیکی و ارتباط با خانواده همسر در نگاه اول و در بدو ازدواج شاید به نظر ترسناک و مشکل بیاید.در اینجا بعضی از نکات اصلی را از زبان باب و شری استراتف روانشناسان معروف برای اینکه سرلوحه خود در ارتباط با آنها قرار دهید بیان می کنیم:

احترام:
اگر حتی فکر‌ می‌کنید آنها سزاواز احترام نیستند ، در هر حالتی به آنها احترام بگذارید.

وفاداری :
این خیلی طبیعی است که همسر شما نسبت به خانواده اش احساس وفاداری داشته باشد. شما با این کار هرگز در درجه دوم قرار نمی‌گیرید.

انتقاد:
اگر ماجرایی برایتان اتفاق افتاد به خودشان انتقاد نکنید . و اگر همسزتان (زن یا مرد) انتقادی از آنها ‌ می‌کند فقط گوش دهید و جبهه نگیرید. این یکی به دو کردن‌ها‌ می‌تواند مشکلات بیشتری را درست کند.

ریشه‌ها:
خاستگاه همسرتان را کشف کنید ببینید در چه خانواده ای و با چه نوع ساختاری بزرگ شده است .بهتر است این مساله قبل از ازدواج صورت گیرد .

احساسات:
خودتان سعی کنید قبل از سوالات او خود و احساساتتان و نوع نگرش خانواده تان را برای همسر (شریک ؛ نامزد ) بگویید و اگر انتقادی ازیک روش تربیتی دارید بیان کنید .

علاج کردن:
اگر مشکلی با خانواده‌تان دارید و این قضیه روی شما و زندگی‌تان تاثیر گذاشته اول آنرا حل کنید و هرگز وارد زندگی زناشویی‌تان نکنید.

نه گفتن :
درک کنید که چه مقدار رابطه با خانواده خودتان لازم است و از آن بیشتر به زندگی‌تان لطمه‌ می‌زند . یک کلمه رمز مثل (نه) داشته باشید وقتی که احساس کردید دیگر این ملاقات کافی است آنرا بکار ببرید.

مراقب بودن:
راجع به سلامتی و اوضاع اقتصادی آنها در محافلتان پرس و جو کنید . سعی کنید آنچه را از نظر مراقبت روحی و موقعیتی نمی‌توانند به دست آورند تا حد امکان فراهم کنید. چرا که روزی شما نیاز‌هایی خواهید داشت.

مرز نگه دارید:
مرز‌هایی برای روابط‌تان تعیین کنید . مثلا روزهای تعطیل . آخر هفته‌ها . مسایل مالی . ملاقات‌ها . تنهایی...

تقدم:
همیشه اول زندگی مشترک را راس هرم قرار دهید .

پیشرفت همسرتان و حمایت شما

با مشکلات شغل همسرمان چطور می توانیم کنار بیاییم؟
من و شما بخواهیم و نخواهیم، بسیاری از ما و همسرانمان باید سرکار برویم؛ کاری که گاهی اوقات ممکن است خیلی دوستش نداشته باشیم. گاهی اوقات هم پیش می آید که شغل همسرمان مورد علاقه ی ما نیست. معمولا زمانی که شغل ما مشکلات یا سختی هایی دارد، کمتر متوجه آن می شویم اما وقتی شغل همسرمان دشواری یا مشکلاتی دارد، بیشتر به چشممان می آید و البته کمتر هم می توانیم با آن کنار بیاییم.اما باید به روشی با آن کنار بیاییم
و با پذیرش شرایط موجود به آرامش خودمان و همسرمان کمک کنیم.
کار نه زندگی
چند سال قبل شاید آرزوی خیلی از افراد داشتن شغل کارمندی آرامی بو د که صبح سر ساعت سر کار بروند و عصر هم سر ساعت راهی خانه شوند. هر چند به دلیل محدودیت های درآمدی، این نوع مشاغل کمتر از قبل طرفدار دارند اما باز هم داشتن برنامه شغلی مشخص و مرتب یکی از فاکتورهای مهم در انتخاب شغل برای بسیاری از افراد است؛ مثلا بعضی از مشاغل آزاد را در نظر بگیرید؛ مغازه ای که صبح ساعت 9 تا 11 شب باز است و آقای خانه خسته و کوفته ساعت 12 شب به خانه می رسد؛ در این شرایط از طرفی خستگی فردی که چنین شغلی دارد و از طرف دیگر خستگی کسی که به انتظار او در خانه نشسته است، می تواند باعث فرسودگی و ایجاد مشکل در روابط این دو شود. از طرفی بسیاری از مغازه دارها مجبورند روزهای تعطیل را هم سرکار بروند که همین می تواند مشکل را دو چندان کند. البته این مشکل تنها به مشاغلی مثل مغازه داری خلاصه نمی شود، بلکه کارهای دیگری هم می توانند چنین دردسرهایی را به دنبال داشته باشد؛ مثل رانندگان تاکسی. البته گاهی اوقات هم افراد مجبورند برای تامین نیازهای مالی زندگی شان در چند جا کار کنند. این بار اضافه کاری علاوه بر فرسودگی جسمی، فرسودگی روانی زیادی هم به دنبال می آورد.
اگر شغل همسرتان اجازه می دهد که در محل کار به او سر بزنید یا زمانی را پیش او باشید، می تواند باعث شود هم با مشکلات شغلی او بیشتر آشنا شوید و هم موضوعات بیشتری برای صحبت کردن و گپ زدن داشته باشید.

در شغل های آزاد میزان ساعتی که فرد کار می کند، با میزان درآمد او رابطه مستقیمی دارد. واقعیت این است که گاهی اوقات باید بنشینید و دو دو تا چها تا بکنید و ببینید بالاخره شما پول بیشتر می خواهید یا می خواهید لذت بیشتری از زندگی تان ببرید. همین تصمیم گیری اساسی است که تعیین می کند چطور باید برنامه ریزی کنید. داشتن قوانین مشخص کاری – حتی زمانی که کارتان ویژگی «آزاد» دارد – به شما برای برنامه ریزی بهتر کمک می کند.
کارمند شبانه روزی
سنگینی کارها از سویی و استفاده بیشتر از رایانه و اینترنت برای کار، باعث شده تا تعداد بیشتری از افراد کار را با خودشان به خانه ببرند و شیفت دوم کار را در خانه داشته باشند. گاهی اوقات این آوردن کار به خانه در بعضی روزهای خاص اتفاق می افتد؛ مثل روزهای پایانی سال یا پایان سال تحصیلی. کنار آمدن با این موضوع در این شرایط معمولا راحت تر است اما امان از آن وقتی که این مساله تبدیل به عادتی هر روزه شود! نرسیدن به مسائل خانواده از یک طرف و تشدید مشغولیت های ذهنی می تواند باعث فاصله افتادن بین همسران شود؛ موضوعی که تحمل آن واقعا دشوار است.
در مواقعی که موضوع تشدید می شود، شاید مجبور باشید قوانین خانه را با کمک همسرتان کمی تا قسمتی روشن کنید. این وضعیت دقیقا مصداق جنگ اول به از صلح آخر است. گاهی اوقات افراد ترجیح می دهند کج دار و مریز با موضوع کنار بیایند تا زمانی که دیگر طاقتشان طاق می شود اما این رویه در عین حال که باعث می شود تغییر برنامه بعدا سخت تر شود، فشار زیادی را هم به شما وارد می کند.
اگر در خانه می خواهید بخشی از کارتان را انجام دهید، بهتر است مکان خاصی را برای انجام کارهایتان مشخص کنید. انجام کار در آشپزخانه، هال و پذیرایی در عین حال که باعث می شود کارتان بیشتر طول بکشد، نظم خانه تان را هم بیشتر به هم خواهد زد و نارضایتی بیشتری را هم به دنبال خواهد داشت.
خلاف جریان آب
تفاوت در ساعات خواب و بیداری یا تفاوت در روزهای تعطیل به خاطر تغییر شیفت، مشکلات زیادی را برای خانواده ها می تواند ایجاد کند. پزشکان، پرستاران و کادر درمانی از افرادی هستند که بیشتر با این مشکلات دست و پنجه نرم می کنند. برای بسیاری از افراد که از بیرون به زندگی این افراد نگاه می کنند، شاید وجود این تفاوت چندان به چشم نیاید یا تصور کنند که این تنها یک تفاوت ساده در برنامه ریزی است اما تصور کنید وقتی مجبور می شوید مهمانی هایتان را لغو کنید ، در ساعاتی که سریال های خوب تلویزیون پخش می شوند آرام و ساکت بنشینید . تلویزیون را روشن نکنید، وقتی همه در حال مهمانی و دید و بازدید یا مسافرت هستند، در خانه به انتظار همسرتان بنشینید و نتوانید همراه اقوام یا دوستان برنامه ای ترتیب دهید، چه فشاری به شما می آید.
شاید خیلی کار راحتی نباشد و اصلا گاهی اوقات انجام پذیر نباشد اما سعی کنید تا حد امکان برنامه هایتان را با برنامه همسرتان تنظیم کنید. اینکار شانس اینکه زمان های مشترک بیشتری را بتوانید در کنار هم باشید، افزایش می دهد. اگر زمان مشترک مفید با همسرتان هر روز هم نباشد، ایرادی ندارد اما سعی کنید که حتما در طول یک هفته 2 یا 3 برنامه مشترک داشته باشید.
احتمالا برنامه های کاری شما با وجود تمام بی نظمی هایش، دارای نظم ترتیب خاصی است. اگر این برنامه هر ماه مشخص می شود، بهتر است خانواده و به ویژه همسرتان را از وضعیت برنامه خود در کوتاه ترین زمان ممکن مطلع کنید.

نصب برنامه روی در یخچال و اطلاع داشتن همه از برنامه می تواند هم به برنامه ریزی بهتر خانواده کمک کند و هم از ایجاد مشکل جلوگیری کند.
کار با سفر اضافه
از قدیم این نوع شغل ها وجود داشتند؛ دریانوردان قدیمی ای که مجبور بودند چند ماهی را روی دریا بگذرانند و تنها چند روزی کنار خانواده باشند. حالا در این روزها چنین مشاغلی انواع و اقسام مختلفی پیدا کرده اند؛ از رانندگان جاده ای بگیرید تا مهندس هایی که در پروژه هایی دور از شهرها کار می کنند. زمانی که بچه ها کوچکند معمولا مادری که تنهاست، دردسرهای زیادی دارد به ویژه اگر خودش هم شاغل باشد. اول از همه، درست است که وضعیت خانه شما خاص است اما باز هم این دلیل نمی شود که وظایف خانه تقسیم نشود و تمام کارها به عهده یک فرد باشد. سعی کنید بخشی از کارها را حتما تقسیم کنید بد نیست که در این مورد خیلی شفاف با همسرتان صحبت کنید.
شما این مدت دور از شهر و خانه تان بوده اید، کلی کار عقب افتاده دارید، دلتان برای خانواده تان تنگ شده و از طرفی دوستان و اقوامتان را هم ندیده اید. یکی از اشتباهاتی که افرادی مثل شما می کنند این است که تاریخ آمدن خودشان را از چند روز قبل به همه اعلام می کنند و برنامه های زیادی مثل مهمانی یا قرار ملاقات با دوستان یا فامیل و اقوامشان می گذارند. بد نیست قبل از برنامه ریزی برای روزهای محدود حضورتان، با همسرتان هم صحبتی داشته باشید. در عین حال، یادتان باشد زمان بندی تان به صورتی باشد که حداقل 2 برابر زمانی که برای دیدار با دوستان و اقوام در نظر می گیرید، برای خانواده و به ویژه همسرتان در نظر بگیرید.
مخالف با برنامه ریزی
تصمیم می گیرید که مسافرت بروید ، برنامه ریزی می کنید و همه چیز را مهیا می کنید اما بعد ناگهان همه چیز به هم می خورد. این داستان برای تعدادی از خانواده ها بسیار آشناست. در شغل هایی که برنامه های غیرقابل پیش بینی یا آماده باش های ناگهانی دارند یا با فراخوان های بدون هماهنگی قبلی همراهند، زندگی افراد شاغل و خانواده آنها در ابعاد مختلفی تحت تاثیر قرار می گیرد. پلیس، نیروهای مسلح، هلال احمر و کادر پزشکی و درمانی معمولا چنین وضعیتی را به کرات تجربه می کنند. اول از همه لازم است که کمی واقع بین باشید. وقتی برنامه ریزی سفت و سختی انجام می دهید و اصرار زیادی بر انجام آن دارید ، اگر به هم بخورد ، به شما بیشتر سخت می گذرد ، تا زمانی که همیشه چند درصدی را برای به هم خوردن برنامه در نظر گرفته باشید. وقتی هم برنامه از قبل تعیین شده تان به هم می خورد، عوض حرص خوردن و عصبانی شدن به فکر برنامه ریزی دوباره با همسرتان باشید.
وقتی برنامه خانواده به هم می خورد، سعی کنید در اسرع وقت برای جبران برنامه قدمی بردارید. گاهی اوقات افراد از اینکه مجبورند غر زدن نزدیکان یا بدخلقی آنها را تحمل کنند، کلافه می شوند. یک راه خوب برای اینکه دوره این ناراحتی در نزدیکان شما کم شود ، این است که با آنها همدلی کرده و به آنها حق بدهید.

درست است که این شما نبودید که برنامه را به هم زدید اما به هر حال شغل شما باعث این مساله شده است؛ پس مسؤولیت آن هم بر عهده شماست. وقتی برنامه خانواده به هم می خورد، سعی کنید در اسرع وقت برای جبران برنامه قدمی بردارید. گاهی اوقات افراد از اینکه مجبورند غر زدن نزدیکان یا بدخلقی آنها را تحمل کنند، کلافه می شوند. یک راه خوب برای اینکه دوره این ناراحتی در نزدیکان شما کم شود ، این است که با آنها همدلی کرده و به آنها حق بدهید. معمولاً زمانی که افراد احساس کنند طرف مقابل آنها برای احساسات آنها ارزش قائل است، زودتر آرام می شوند.

__________________

ازدواج عاشقانه و رضایت از زندگی

به چه شرطی ازدواج به رضایت از زندگی می انجامد؟

ما در موقعیتهای گوناگون زندگی روزمرّه، عواطف و هیجانات فراوان و متفاوتی را تجربه میکنیم که تا حدّ زیادی بر تصمیمگیریها، اَعمال و افکار ما تأثیر میگذارند؛ امّا از آن جا که بشر متمدّن امروز، سعی دارد رفتار خود را بیشتر به تعقّل و تفکّر نسبت دهد ، بنا بر این ، ارزش کمتری برای عواطف بشری قائل است. گویی عواطف، در کل موجودیت و هستی انسان، در مرتبه پایینتری از عقل قرار دارد، گرچه به لحاظ تکاملی، قبل از این که انسانِ به ظاهر منطقی و متفکّر امروز وجود داشته باشد ، عواطف و هیجانات ، برای میلیونها سال در سازگاری اجداد ما با شرایط محیط ، نقش بسیار مهمّی داشتهاند و هنوز هم بشر، بدون عاطفه، احساس پوچی میکند؛ چرا که بسیاری از مفاهیم زیباشناختی، از عواطف بشر سرچشمه میگیرند و گذشته از این، هیجانات، در ادامه بقای ما نقش کلیدی دارند.
ازدواج، نمونه بارزی است از تبادل هیجانها و عواطف مثبت انسانی نسبت به انسان دیگر که در صورت موفقیت حالتی از شادکامی یا همان رضایت از زندگی است.



شناخت هیجانات، رمز کامروایی و ناکامی

متأسّفانه امروزه انسان، از نقش هیجانات خود ـکه عامل بسیار مهمی در انگیزش و رفتار هستندـ، آگاهی کمی دارد. ما برای بیان بسیاری از عواطف خود، دچار فقر کلامی هستیم و واژه توصیفکننده حالت خود را نمیدانیم. این حالت، منجر به فقر ارتباطی بین همسران نیز میشود. شادکامی و سلامت ذهنی، در برگیرنده احساسات مثبتی مانند: لذّت، آرامش، حسّ جریان داشتن و شیفتگی در زندگی است.
ازدواج میتواند عواطف مثبت را در زندگی مشترک، جاری و تقویت کند. عواطف مثبت، سه دستهاند:
1. آنهایی که به گذشته مربوط هستند.
2. آنهایی که به زمان حال تعلّق دارند.
3. آنچه به آینده مربوط است.
عواطف مثبت مربوط به گذشته، شامل: رضایت خاطر، خرسندی، کامیابی و حسّ سرافرازی میشود. خوشبینی، امید، ایمان و اطمینان نیز عواطف اصلی مربوط به آیندهاند؛ امّا عواطف مثبت مربوط به زمان حال، دو طبقه متمایز: لذّات زودگذر و کامروایی پایدار را تشکیل میدهند. لذّات زودگذر، از کانالهای حسّی به دست میآیند، مانند: احساسات ناشی از روابط جنسی، بوهای خوش و مزههای مطبوع.
تحقّق اهداف عملی زندگی زناشویی و هدف های عاطفی هر یک از همسران ، مستلزم روحیه همکاری در برنامهریزی، تصمیمگیری، تقسیم منطقی کار و اجرای مؤثّر آن است.



ازدواج، حرکتی بین هیجانات مثبت و منفی
نظر به این که ازدواج، پیوندی عاطفی است، میتوان عواطف مثبت و منفی را در فرایند آن، تجربه کرد. یعنی آمیزهای از شادکامی و تلخکامی. ازدواج، ظرفیتهای درونی بسیاری دارد تا بتواند عواطف مثبت را در فرایند زندگی و شدن، به ظهور برساند و آنها را تقویت کند.
امّا واقعیت، آن است که زندگی، آمیزهای از شادیها و ناراحتیهاست. زوجهایی موفّقاند که درصد شادکامیشان بیش از شکستهایشان باشد. با توجّه به تغییر و تحوّلات دهههای اخیر، نگرش نسبت به خانواده و سازمان آن، متحوّل گردیده و نیاز به یادگیری مهارتهای جدید ، احساس میشود.

داشتن ارتباط سالم و در عین حال طولانی با همسر، کارِ دشواری است و نیازمند برقراری تعادل و توازن میان زن و شوهر است؛ زیرا کشش از هر سو بسیار نیرومند است: از یک سو میخواهیم جدا و مستقل باشیم و از حقوق فردی خود به بهترین وجه، بهرهمند شویم و از سوی دیگر، به برقراری ارتباط و دوستی با همسر، شدیداً نیازمندیم و ناچار، باید یا به گروه دوستان و یا خانواده تعلّق داشته باشیم.

هنگامی که زوجها، تعادل بین این دو کشش را از دست بدهند، مشکلات زندگیشان آغاز خواهد شد و از شادکامی، فاصله میگیرند.
نداشتن مهارتهای لازم و طرز تلقّیهای مناسب ، روابط زن و شوهر را با مشکل رو به رو میسازد، در حالی که اگر قرار باشد زن و شوهر، به هدفهای عملی زندگی زناشویی (انجام دادن وظایف روزمرّه، اداره خانواده، اداره امور مالی، تربیت فرزندان و...) و هدفهای عاطفی خود ، جامه عمل بپوشانند ، به آن دو، نیاز مبرم دارند. تحقّق این اهداف، مستلزم روحیه همکاری در برنامهریزی، تصمیمگیری، تقسیم منطقی کار و اجرای مؤثّر آن است.
ازدواج، اگر میخواهد همراه با شادکامی باشد، باید با عشق همراه باشد.

از طرفی ازدواج، در مرتبه دوم اهمیت است و آنچه بیش از خودِ ازدواج اهمیت دارد ، عشق است. ازدواج، اگر میخواهد همراه با شادکامی باشد، باید با عشق همراه باشد.اگر افراد تنها بنا بر مصلحت های گوناگون در کنار هم زندگی کنند ،زندگی شان خشک و بی روح بوده و شادکامی طرفین را همراه ندارد.

ازدواجهای امروزی، بیشتر با پیشفرضها و تعصّبات گوناگونی درباره موضوعات عاطفی و فعّالیتهای زندگی انجام میگیرند که به مرور زمان، به کشمکشها و اختلافات اساسی در زندگی میانجامند و در نهایت نیز شاید طلاق، تنها چاره کار باشد.برای اینکه دچار این مشکلات نشوید و خدایی نکرده ناامید از داشتن رابطه ی زناشویی موفق نباشید.تبیان

چگونه خوشبخت ترین زوج دنیا شویم !!

عشق راهی برای ابراز احساسات است....اما برای ابراز عشقتان نباید حتماً منتظر مناسبات و فرصت های خاص باشید. با به کار بستن این عادات ساده اما مهم در زندگی خود، رابطه عشقیتان را بیش از پیش رونق بخشید تا شما نیز جزء زوج های خوشبخت به حساب بیایید.


1. حداقل روزی یکبار به همسرتان بگویید "دوستت دارم."

مطمئن باشید که همسرتان به شنیدن این کلمات نیاز دارد. من اکنون که حدود 2 سال از ازدواجم میگذرد به عینه مورد فوق را تجربه کرده ام . مطمئن باشید صادقانه گفتن این جمله زندگی تان را از این رو به آن رو می کند،اگر بیش از 30 سال هم از زندگی تان گذشته این مورد را امتحان کنید نه لوس بازی است نه سوسول بازی ...

2. موقع سلام و خداحافظی همدیگر را در آغوش گرفته و ببوسید.

شاید این مورد کمی سخت بیاید اما باور کنید از آن روش هایی است که معجزه می کند و تمام کدور ت ها و ناراحتی هایی را که شاید پیش آمده باشد از بین می برد.مطمئن باشید اگر هر روز هم این کار را بکنید برایتان به حالت عادی در نخواهد آمد و تکراری نخواهد شد...


3. تا پایان عمرتان، قرار ملاقات های عاشقانه تان فقط با همسرتان باشد.

با همسرتان حتی بیشتر از زمانیکه با بهترین دوستانتان رفتار کنید. یادتان باشد که همیشه باید عاشق و معشوق باقی بمانید. پس وقتی برای شام بیرون می روید، درب را برای خانمتان باز کنید، صندلی را برای وی بیرون بکشید، و موقع قدم زدن دست های همدیگر را بگیرید.

یادتان باشد که همسرتان تنها کسی است که در تمام غم ها و شادی هایتان با شما شریک است و دل سوز و فدایی شماست پس آیا به نظرتان چنین کسی ارزش چنین رفتار هایی را ندارد.

4. مسائل پیش پا افتاده را جدی نگیرید.

می توانید اجازه دهید که عادات بد همسرتان اعصابتان را به هم بریزد و اذیتتان کند. می توانید هم این عادات را بپذیرید و برای بهبود وضعیت تلاش کنید. آیا همسرتان عادت دارد در خمیردندان را موقع مسواک زدن باز بگذارد؟ خمیردندانتان را جدا کنید. آیا شوهرتان عادت دارد لباسهایش را در همه جای خانه پخش کند؟ توجه نکنید، یا اگر هم خیلی اذیتتان میکند آنها را جمع کنید، و همیشه به خاطر داشته باشید که در قبال این گذشت شما، همسرتان هم کارهای فوق العاده ای برایتان خواهد کرد.

5. به جنبه مثبت قضیه فکر کنید.

به جای اینکه در مورد راه هایی که همسرتان موجب یاس و ناراحتی شما می شود فکر کنید، در مورد همه چیزهای مثبتی درمورد او فکر کنید که همیشه نظرتان را جلب می کرده است.

6. وقتی عصبانی می شوید، کمی صبر کنید.

وقتی هر دوی شما عصبانی هستید، اصلاً با هم صحبت نکنید. چند دقیقه صبر کنید، بیرون رفته و کمی قدم بزنید، یا روی تخت دراز بکشید. برای مدتی از همدیگر دور شوید. یک مکث کوتاه به هر دو شما این امکان را می دهد که به جای ناراحت کردن و رنجاندن همدیگر، عاقلانه درمورد چیزی که موجب ناراحتیتان شده است با یکدیگر صحبت کنید.

چیزی که در اینجا مورد از همه است این است که در موقع عصبانیت هرگز صدایتان را برای یکدیگر بلند نکنید و حرمت ها را زیر پا نگذارید.

7. هیچوقت از اسرار و ضعف های همسرتان برعلیه او استفاده نکنید.

آنچه که به نظر غیر مهم، جزئی، و پیش پا افتاده می آید ممکن است در نظر همسرتان بسیار جدی و پراهمیت باشد. باید تشخیص دهید که چه چیز برای همسرتان مهم است و به هیچ عنوان درمورد آن با دوستانتان، مادرتان، خانواده همسرتان و یا هیچ کس دیگر صحبت نکنید.

همچنین سعی نکنید موقع دعوا آن مسائل را به رخ او بکشید. یک رابطه عاشقانه رابطه ای است که طرفین بتوانند به همدیگر اعتماد کنند و رازهای درونیشان را برای هم مطرح کنند.

8. اول به همسرتان فکر کنید.

اگر هر دوی شما اینکار را انجام دهید، مطمئن باشید رابطه ای بسیار لذت بخش در انتظارتان خواهد بود. تا می توانید در جواب درخواست های همسرتان پاسخ مثبت بدهید و تلاش کنید که زندگی را برای او راحت تر کنید و مطئن باشید او نیز همین کار را برای شما خواهد کرد.

9. همسرتان را همه جا عزیز بدارید.

به هیچ عنوان درمورد همسرتان پیش کسی بدگویی نکنید. وقتی درمورد او صحبت می کنید، بگذارید عشق و احترام شما برای همه آشکار شود.

10. هر روز زمانی را به باهم بودن اختصاص دهید.

ببینید چه کاری برای هر دو شما بهتر است....با هم غذا بخورید، آخر شب وقتی کنار هم روی تخت دراز کشیده اید فیلم تماشا کنید، با هم برای قدم زدن بیرون بروید و کارهایی از این قبیل. حتی می توانید کارها را باهم مخلوط کرده و برنامه تان را متنوع کنید. اگر یکی از شما در مسافرت به سر می برد، شب ها به همسرتان زنگ بزنید و صدایش را بشنوید. فقط مهم این است که زمانی را کنار هم بگذرانید.

11. با احترام با یگدیگر صحبت کنید

اکثر افراد در روز های اول ازدواج و در دوران نامزدی بسیار محترمانه همدیگر را خطاب میکنند و کمتر از "جان" و "عزیز" به هم نمی گویند اما بعد از مدتی همه اینها فراموش می شود و به اصلاح "تو تو" کردن جایگزین آن می شود .

خطاب کردن همسر با کلمه "شما" چه زن و چه مرد مانع بسیاری از کدروت ها و درگیر ها می شود ،یادتان باشد همسرتان بهترین کس شماست و اوست که باید از همه بیشتر او را عزیز بدارید و با احترام برخورد کنید.

رعایت موارد بالا علاوه بر اینکه هیچ هزینه ای برایتان ندارد باعث می شود زند گی تان از این رو به آن رو شود ،اشتباه نکنید این امور ساده تنها برای زو ج های جوان و تازه ازدواج کرده نیست حتی اگر بیش از10سال از ازدواجتان گذشته است،رعایت این موارد هیچ موردی برایتان ندارد.

می توانید از هم اکنون شروع کنید و این موارد ساده را امتحان کنید... امیدوارم همیشه روز های خوشی را با همسرتان سپری کنید و لبخند همواره بر روی لبتان باشد.

چه مسائلی را نباید به همسرتان بگویید ؟!

آیا میدانید برای اینکه روابط زناشویی تان تداوم بیشتری داشته باشد ، همه چیز را نباید به همسر خود بگویید ! آیا میدانید چه صحبتهایی را باید به همسر خود بگویید و چه سخنانی را باید مطرح نسازید ؟


اولین گام در روابط زناشویی نحوه ی صحبت کردن است ، طرز صحیح صحبت کردن با همسرتان تاثیر بسزایی را در روابظ شما میگذارد البته لازم به ذکر است نه هر صحبتی .

بعضی از خانمها یا آقایان عادت دارند تمام اتفاقاتی را که در طول روز برای شان اتفاق افتاده است را برای همسر حود تعریف کنند . با این وجود گاهی اوقات صحبت کردن بسیار خظرناک است و توصیه نمیشود که مدام صحبت نکنید ، سکوت در بسیاری از موارد بهتر از صحبت کردن میباشد .

در این مقاله توصیه و پیش نهادهایی را برای شما ارائه خواهیم کرد :

از دیدگاه روان شناسان انسانها از این منظر به چند دسته تقسیم میشوند

1- افرادی که همه مطالب زندگی خود چه در حال ، چه در گذشته را برای همسران خود بازگو میکنند به بلوغ فکری نرسیده اند ، ذهنشان مانند دوران نوجوانی شان عمل میکند که عادت داشتند همه چیز را برای خانواده خود تعریف کنند .

2- افرادی که در تعاریف خود ، صحبتهای شان اغراق میکنند و حتی گاهی وقتها به دروغ نیز متوسل میشوند ، افرادی هستند که اعتماد به نفس کمی به خود دارند ، با این کار قصد دارند تا اعتماد به نفس خود را افزایش دهند .

امروزه پیوند بین زوجهای با ازدواجهایی که در سابق صورت میگرفت کاملا متفاوت میباشد . در زمان امروز اکثر زوجین هر دو با هم به کار بیرون از خانه اشتغال دارند ، زمان کمی را برای صحبت کردن با یکدیگر دارند ، هنگامی که فرصتی برای صحبت کردن پیش میآید در اغلب موارد راجع به کار بیرون از خانه ی خانم یا آقا میگذرد ، به ندرت پیش میآید که زوجین در مورد رابطهی خودشان ، زندگی دو نفره ای یا چهار نفرهاشان به صحبت بنشینند .

حال به توضیح این موضوع میپردازیم که چرا نباید تمام صحبتهای خود را به همسرتان بازگو کنید ؟ این سوال چندین پاسخ دارد

1- از دیدگاه بعضی از روانشناسان افرادی که گذشته تلخ و سخت داشته اند باید توجه کنند که ، هنگامی تجربه های تلخ گذشته باید چراغ راه آینده باشد و بس. سعی کنید با گذشته های تلخ تان خداحافظی کنید و با عنوان کردن تجربه ها ذهن همسر تان را مغشوش نکنید .

توجه کنید که شما دیگر در دوران مجردی به سر نمیبرید ، شما تشکیل خانواده داده اید و از همان روز اول که وارد زندگی زناشویی میشوید باید سعی کنید همهی گذشته ی خود را فراموش کنید ، و الان زمان آن است که زندگی دو نفره ی که در آینده خواهید داشت فکر کنید ، صحبتهایتان نیز باید حول زندگی مشترکتان باشد نه گذشته تلختان .

2- اگر از اشتباهات گذشته عبرت گرفته اید و تحول خاصی در رفتارتان ایجاد کرده اید لزومی به بازگو کردن اشتباهات گذشته تان نیست چون ممکن است بر دیدگاه طرف مقابل به شما اثر منفی بگذارد و یا برخی قابلیت های فعلی تان نادیده گرفته شود. مگر در مواردی که بازگو کردن تجربه شما میتواند مانع تکرار اشتباه برای طرف مقابلتان شود.

3- صحبتهایی را از گذشته ، حال برای همسرتان باز گو و تعریف کنید اما سعی کنید وارد جزییات نشوید ، مسائل را برای او کاملا باز نکنید و نشکافید .


حال چه صحبتهایی را نباید مطرح کرد

1- اسرار تان را به همسرتان نگویید .منظور از اسرار چیست ؟
مشکلاتی که در دوران قبل از ازدواج برایتان بوجود آمده و بازگو کردن آن تنها باعث مشغول کردن ذهن همسرتان میشود. نا گفته نماند که مسائلی است که گفتن آنها به همسرتان ضروری است مثلا تجربه نامزدی ناموفقی اگر در گذشته داشته اید به همسر تان بگویید اما آیا واقعا لازم است همسرتان از جزئیات آن مطلع باشد؟ مشکلاتی که با پدرو مادر، خواهر یا برادر تان داشته اید و عنوان کردن آنها به دیدگاه همسرتان نسبت به خانواده تان خدشه وارد میکند ، کمبودهایی که در زندگی با آنها مواجه بوده اید ، رنجها و مشقتهایی را که متحمل شده اید ، و مسائلی مانند این موضوعات بهتر است بازگو نکنید.

2- اگر زمانی به همسرتان ، رفتارهایی که انجام میداده شک کردید و در وفاداریش نسبت به خودتان مردد بودید
هرگز این موضوع را مطرح نسازید ، زیرا ممکن است شما به اشتباه چنین فکری را داشته بودید در این صورت احساس وفاداری که بین شما و شوهرتان وجود داشته است در همان زمان از بین میرود.

__________________

تکنیکهای تمیز کردن کامپیوتر

یادتان باشد هیچ گاه اسپری تمیز کننده را مستقیم روی بدنه لپ‌تاپ نپاشید بلکه آن را روی پارچه ریخته و سپس به بدنه بکشید. ..

 

  تکنیکهای تمیز کردن کامپیوتر

برای تمیز کردن لپ‌تاپ راه‌های مختلفی وجود دارد اما بهترین روش آن است که اول به دفترچه راهنمای کامپیوتر خود مراجعه کنید و ببینید در آنجا چه دستورالعملی برای تمیز کردن لپ‌تاپ شما داده است.

اغلب کارخانه‌های فروشنده لپ‌تاپ توصیه می‌کنند که تمیز کردن کلی لپ‌تاپ یک بار در سال بیشتر انجام نشود.

 اما کسانی که دایما در سفر هستند نیاز بیشتری به تمیز کردن کامپیوترشان پیدا می‌کنند. نخستین نکته در هنگام تمیز کردن لپ‌تاپ این است که از پارچه‌‌های زمخت و زبر و موادی که دارای حلال‌های آمونیاکی هستند خودداری کنید.

انواع گردو خاک و کثافات مانند موی حیوانات و غیره ممکن است به درون کامپیوتر شما رفته باشد. خاک سیگار و تفاله‌های ریز از دیگر مواردی است که درون لپ‌تاپ‌ها پیدا می‌شود!

اینها معمولا بر روی صفحه نمایشگر شما و یا درون پورت‌ها می‌نشینند و مشکلاتی را ایجاد می‌کنند. شما برای تمیز کردن لپ‌تاپ خود به وسایل زیر نیاز دارد: دمنده هوا، پارچه تنظیف پزشکی، محلول نظافت و در آخر یک تکه پارچه کتانی مانند یک تی‌شرت.

 بخش بیرونی:
برای تمیز کردن بخش بیرونی و بدنه لپ‌تاپ از یک تکه پارچه کتانی استفاده کنید که می‌تواند بخشی از یک تی‌شرت کهنه و قدیمی باشد.

 به هیچ عنوان از پارچه‌های راه‌ راه مخصوص نظافت و یا پارچه‌های ساینده برای این کار استفاده نکنید.

 از پارچه‌ها و دستمال‌های خشن مخصوص نظافت هم نباید استفاده کنید. یادتان باشد هیچ گاه اسپری تمیز کننده را مستقیم روی بدنه لپ‌تاپ نپاشید بلکه آن را روی پارچه ریخته و سپس به بدنه بکشید.

  سوراخ‌های هواکش

شما می‌توانید از یک کمپرسور دمنده هوا بری تمیز کردن سوراخ‌های هواکش کامپیوتر خود استفاده کنید.

 در هنگام دمیدن هوا به این سوراخ‌ها مراقب باشید با شدت زیاد اسپری نکنید زیرا این کار به پره‌های فن کامپیوتر ممکن است آسیب بزند. از پارچه پزشکی برای تمیز کردن لابه‌لای سوراخ‌ها و پروانه فن استفاده کنید.

 هرگز کمپرسور هوا را مستقیم به سمت پروانه فن نگیرید چرا که ممکن است باعث چرخ بیش از حد مجاز آن شود.

 پورت‌ها

پس از آن که سوراخ‌های هوا و فن تمیز شدند به سراغ پورت‌ها بروید. این پورت‌ مکان‌‌هایی هستند که جرم زیادی را جمع‌آوری می‌کنند برای تمیز کردن آنها باید از پارچه پزشکی استفاده کنید.

 دمنده هوای فشرده در اینجا نیز می‌تواند کمک فراوانی برای تمیز کردن پورت‌ها بکند. فقط مراقب باشید با فشار هوا جرم‌ها را به اعماق پورت‌ها نفرستید.

 نمایشگر

اگر قصد تمیز کردن جرم‌های روی صفحه نمایشگر را دارید، حتما قبل از این کار لپ‌تاپ را خاموش کنید. باز هم از یک تکه پارچه کتان مانند یک تی‌شرت استفاده کنید و هرگز پارچه‌هایی که خش ایجاد می‌کنند را به کار نبرید.

 هرگز از دستمال توالت برای پاک‌کردن صفحه نمایشگر استفاده نکنید. هرگز از محلول‌های تمیز‌کننده که پایه آمونیاکی دارند برای تمیز کردن صفحه نمایشگر استفاده نکنید.

 در صورت استفاده از این محلول‌ها پایان کار صفحه نمایشگر فرا رسیده است. برای این کار حتما از محلول‌های تمیزکننده مانیتور استفاده کنید که مطمئن‌تر است. همیشه محلول را بر روی پارچه اسپری کنید و از اسپری کردن مستقیم بر روی صفحه نمایشگر پرهیز کنید. جهت کشیدن پارچه بر روی صفحه نمایشگر از چپ به راست و از بالا به پایین است. شما همچنین می‌توانید با مخلوط کردن ایزوپروپیل الکل و آب یک محلول تمیزکننده اختصاصی برای خود بسازید. این محلول باید حاوی قسمت‌های مساوی از آب و الکل باشد.

  کی‌برد

کی‌برد یکی از کثیف‌ترین بخش‌های کامپیوتر است و ممکن است انواع خوردنی‌ها و نوشیدنی‌ها در هنگام کار کردن روی آن بریزد. بسیاری از جرم‌ها به انگشتان شما چسبیده و از این طریق وارد کیبورد شما می‌شوند.

 برای خارج کردن جرم‌ها و ذرات زیر کیبورد که در آن فرو رفته‌اند از دمنده هوای فشرده با زاویه مورب استفاده کنید. به راهنمای استفاده از لپ‌تاپ مراجعه کنید. چرا که ممکن است کلید‌های کی‌برد شما قابلیت برداشته شدن به منظور نظافت را داشته باشند. پس از تمیز کردن از قرار گرفتن درست کلید‌ها در جای درست خودشان مطمئن شوید. پارچه پزشکی وسیله مفیدی برای پاک کردن کلیدها و اطراف آنها است.

چگونه فرزندانمان را در انجام تکالیف یاری دهیم؟

اگر فرزندی دارید که در حال تحصیل است موضوع کمک به انجام تکالیف وی مسأله‌ای آشنا برای شماست. همان گونه که می‌دانیم والدین نقشی مهم در پیشرفت تحصیلی فرزندانشان ایفا می‌کنند. شما نیز با مشارکت در امور آموزشی و تحصیلی فرزندتان می‌توانید بر روی شکاف بین خانه و مدرسه پلی ایجاد کنید به این طریق موفقیت فرزندتان را در امر تحصیل و زندگی تضمین نمایید.

میزان مناسب تکلیف خانه برای هر دانش‌آموز، بستگی به سن و مهارت‌های او دارد. انجمن‌های اولیا و مربیان چنین نظر داده‌اند که مقدار زمان مفیدی که بچه‌های کودکستان تا پایه دوم ابتدایی می‌توانند به انجام تکالیف اختصاص دهند، 10 تا 20 دقیقه در هر روز مدرسه است. در پایه سوم تا ششم این میزان می‌تواند 30 تا 60 دقیقه در یک روز مدرسه باشد.
به علت اینکه قرائت متون، به ویژه در محیط خانه، برای بچه‌ها بسیار مفید است، زمانی که برای تکالیف خواندنی اختصاص داده می‌شود می‌تواند بیش‌تر از موارد پیشنهاد شده در بالا باشد.

توجه داشته باشید که چگونه فرزندتان تکلیفش را در خانه انجام می‌دهد. ملاحظه کنید که میزان تلاش او در زمان انجام تکلیف چقدر است. آیا او در هنگام انجام تکالیف خیالبافی می‌کند؟ آیا او مرتباً بر می‌خیزد و می‌نشیند یا این که همه حواس او به انجام تکالیفش است؟ این دقت نظر می‌تواند به شما کمک کند که برای صحبت کردن با معلمش در مدرسه آماده شوید.
- اگر می‌خواهید بدانید آیا تکالیفی که فرزندتان دارد کافی است یا خیر، می‌توانید با معلم فرزندتان در مورد خط مشی او در مورد تکالیف و میزان تکلیفی که از نظر او پذیرفتنی است، صحبت کنید.

- با معلم فرزندتان در مورد رویه‌ای که او برای تکالیف در پیش می‌گیرد، صحبت کنید. مطمئن شوید که هدف از انجام این تکالیف را می‌دانید و از میزان وقتی که باید صرف انجام آن‌ها شود و اینکه معلم چگونه می‌خواهد شما، خود را در انجام تکالیف فرزندتان درگیر سازید، اطلاع دارید.

- با فرزندتان در مورد زمانی که او در هر روز باید به تکالیفش اختصاص دهد توافق کنید.

- اطمینان حاصل کنید که فرزندتان برای مطالعه و انجام تکالیفش مکانی ثابت، نسبتاً ساکت و مناسب از نظر روشنایی در اختیار دارد. فرزندتان را تشویق کنید که در پشت میز تحریر مطالعه کند و تکالیفش را انجام دهد، به جای اینکه در کف اتاق یا بر روی مبل و صندلی راحتی این کار را بکند. با تماشای تلویزیون یا صحبت تلفنی با دوستان، موجبات حواس پرتی وی را فراهم نکنید.

- مطمئن شوید که فرزندتان مواد و وسایل لازم برای انجام تکالیف مثل اوراق کاغذ، کتاب‌ها، مدادها، یک لغت‌نامه، دایره‌المعارف و کامپیوتر (در صورت لزوم) را در اختیار دارد. به فرزندتان نشان دهید که چگونه از کتاب‌های منبع یا برنامه‌های کامپیوتری و وب‌سایت‌های مناسب استفاده کند. از فرزندتان بخواهید اگر وسیله خاصی برای انجام تکالیف لازم دارد که باید آن را از قبل آماده یا تهیه کند شما را مطلع سازد.

- با فرزندتان در مورد تکالیفش صحبت کنید و ببینید آیا مفهوم آن‌ها را درک کرده است یا خیر.

- وقتی فرزندتان از شما می‌خواهد که به او کمک کنید، او را راهنمایی کنید نه اینکه پاسخ را برایش بگویید.

- انجام تکالیف برای فرزندتان به او کمک نخواهد کرد که آن‌ها را بفهمد و از آن اطلاعات استفاده کند، همچنین باعث نخواهد شد که وی به توانایی‌هایش اعتماد کند و دلگرم شود.

- اگر شما قادر نیستید که در موضوعی به فرزندتان کمک کنید، از یکی از اقوام کمک بخواهید، همچنین ببینید که مدرسه، کتابخانه یا یک انجمن یا سازمان مذهبی در چه زمینه‌هایی می‌توانند در انجام تکالیف به فرزندتان کمک کنند.

- بررسی کنید و ببینید که آیا فرزندتان همه تکالیفش را انجام داده است یانه. چنانچه مدرسه یا معلم فرزندتان لازم می‌داند، در پایان تکالیفش علامت بگذارید.

- به علامت‌ها، امضاها و نوشته‌هایی که نشانه شکست یا کوتاهی در انجام تکالیف است، نظارت کنید. اگر خاطر فرزندتان به سبب یک تکلیف آشفته شده است، به او اجازه دهید که دوباره آرامش خود را به دست آورد سپس در مورد آن با او صحبت کنید.

- پیشرفت فرزندتان را پاداش دهید. اگر فرزندتان در کامل کردن یک تکلیف موفق بود و تلاش مجدانه‌ای برای انجام آن به عمل آورد یا در یک مسابقه برنده شد (برای مثال خواندن داستان کامل)، کوشش‌های مثبت او را تشویق کنید.

- توضیحات معلم را در مورد تکلیف فرزندتان که در زیر تکلیف یادداشت می‌کند، بخوانید. اگر مشکلی پیش آمده است، یک قرار ملاقات با معلم ترتیب دهید و برنامه‌ای طراحی کنید تا مشکل را حل کنید.

منبع:hegmataneh.org