بیو گرافی ردون

ردون سال 1840 در «بردو» فرانسه به دنیا آمد، پدرش معمار بود و دوست داشت پسرش هم راه او را ادامه دهد. در نوجوانی ردون تحت آموزش «استنیسلاس گورین» Stanislas Gorin با هنر مکتب رومانتیسیسم آشنا شد، مکتبی که هم از سنت*ها و قوانین نئوکلاسیسیم گریزان بود و هم خود منطق و بیان احساسات هنری را ترویج می*داد. هنرمند جوان پس از آن به اسرار پدر به پاریس رفت تا در دانشگاه معماری بخواند، اما در امتحان دانشگاه پذیرفته نشد و به بردو بازگشت. با طراحی کردن اوقات خود را می*گذراند تا این*که با نوشته*های «ادگار آلن پو»، «فلوبر» و «بودلر» آشنا شد. این سه نویسنده تاثیر به*سزایی در شکل*گیری مسیر زندگی هنری ردون داشتند و او متاثر از نوشته*های آن*ها طراحی می*کرد.



در سال 1864 ردون باز به پاریس رفت و این بار تصمیم به فراگیری نقاشی در دانشگاه گرفت. اما بعد از مدتی متوجه شد که برقراری ارتباط با آموزش*های آکادمیک و سنت*های رایج آن برایش دشوار است. استادان دانشگاه نظرات رادیکال ردون را نسبت به نقاشی تقبیح می*کردند و همین برخورد موجب شد تا او دانشگاه را رها کند. بعد از انصراف از دانشگاه به کلاس**های «ژرومه» Gérôme رفت و با «رودالف برسدین» Rudolphe Bresdin که او هم از مطرودین عالم رسمی هنر بود آشنا شد. برسدین، ردون را با آثار رامبراند و دورر آشنا کرد و به او آموخت که چگونه می*توان با بلندپروازی تخیل، طبیعت را دگرگون کرد و در اثر هنری به خدمت گرفت. ردون دوباره به طراحی روی آورد، این بار آثارش بیشتر شکل گرافیکی داشت و با زغال سیاه کار می*کرد. او تحت تاثیر ادبیات رومانتیک و خصوصا شعر سعی می*کرد تصاویری عجیب و فانتزی ایجاد کند. مدتی به مصورسازی کتاب و کاریکاتور مشغول شد اما آثارش کاملا شخصی، عاری از طنز و بیشتر در خدمت متن بود. در این دوران ردون با «فانتین لاتور» دوست شد و نتیجه این دوستی آشنایی با تکنیک لیتوگرافی بود. با فراگیری این تکنیک او به فکر انتشار مجموعه*ای از آثارش افتاد و تا سال 1875 انتشار لیتوگراف*هایش طول کشید. آثار این دوره او هم مملو از موجودات و حشرات عجیب و گیاهانی با سر انسان بود که بیشترشان متاثر از نوشته*های آلن پو و «استفان مالارمه» Stéphane Mallarmé بودند.

ردون به خاطر علاقه زیادش به آثار رامبراند و دیدن کارهای او از نزدیک، در سال 1878 به هلند سفر کرد و آن*جا از نزدیک با هنر فلاندری آشنا شد. او در مورد این هنرمند شاخص هلندی گفته: «آثار رامبراند همیشه برای من پر از غافل*گیری*های هنری بوده. گویا او نماد انسانی فوق*العاده*ای از ابدیت لذات هنری ماست. او زندگی منطقی را در پس سایه*ها پنهان می*کند و ایده*های فلاسفه یونان را زیر پا می*گذارد. به نظر می*رسد توسط او خلق تمامی ترکیب*های عجیب و اسرارآمیز ممکن می*شود.»
تا سن پنجاه سالگی ردون بیشتر آثارش را سیاه و سفید و با تکنیک لیتوگراف و زغال خلق می*کرد. اما در در دهه 1890 به شدت مریض شد و در همین دوره ذهن او درگیر تناقضات مذهبی و اعتقادی شد. ردون پس از بهبودی، شخصیتی متفاوت و شاداب یافت. با این تحول روحی آثار او هم متحول شد. دیگر به جای رنگ مطلق سیاه که برای خلق آثار خود استفاده می*کرد، به مدد پاستل و رنگ*روغن سراغ رنگ*های درخشان رفت. او نقاشی را از سر گرفت و در خلق کارهایش از اسطوره و تصاویر زیبای ایدئالیستیک، گل*ها، پروانه*ها و مناظر فانتزی استفاده کرد. در این دوران همراه پل گوگن گروهی تشکیل دادند و اسم نبی*ها Nabis یا پیامبران را برای گروه خود برگزیدند. گروهی که معتقد بودند هیچ لزومی ندارد یک تابلو نقاشی عینا طبیعت را بازنمایاند. پس از این*که گوگن گروه را در سال 1891 رها کرد ردون سرپرست آن شد و جلسات این گروه را در خانه خود برگزار کرد. موریس دنیس Maurice Denis یکی از سرشناس*ترین هنرمندان و از تئوریسین*های اصلی این تشکل درباره نقش ردون در گروه گفته: «قبل از تاثیرات سزان که از طریق گوگن به گروه منتقل می*شد، طرز تفکر و ذهنیات ردون بود که به واسطه مجموعه لیتوگراف*ها و طرح*های زیبای زغالی*اش تعیین کننده مسیر معنویت*محور، گروه هنری ما بود.»

سه سال قبل از مرگ ردون آمریکایی*ها این هنرمند تاثیرگذار سمبولیسیت را کشف کرده و در نمایشگاه بین*المللی هنر مدرن نیویرک آثار او را به ایالات متحده معرفی کردند. اودیلن ردون، ششم ژولای 1916 در پاریس در حالی که تابلوی رنگ*روغن «باکره»*ی او ناتمام بود، چشم از جهان فرو بست و سال*ها پس از مرگ*اش، سمبولیست*ها او را یکی از باارزش*ترین*ها و پیشروهای جنبش سمبولیسم معرفی کردند.