تفریحی ,سرگرمی ,عکس عاشقانه ,مطالب خواندنی, مدل لباس 2019 ,lovefun

گالری عکس ,مدل لباس, آرایشگری ,اس ام اس های جدید, مسائل زناشوئی, عاشقانه ,عکس فانتزی

تفریحی ,سرگرمی ,عکس عاشقانه ,مطالب خواندنی, مدل لباس 2019 ,lovefun

گالری عکس ,مدل لباس, آرایشگری ,اس ام اس های جدید, مسائل زناشوئی, عاشقانه ,عکس فانتزی

نگاه کردن برای انتخاب همسر

  آیا ارفاق و توسعه‏ای که در نگاه کردن برای ازدواج وجود دارد، اختصاص به «نگاهمرد به زن» دارد و زن چنین اجازه‏ای برای نگاه کردن به همسر آینده خود ندارد؟
در بخشهای قبل دیدیم سؤالاتی که در این باره از امامان معصوم انجام گرفته، «اختصاص» به نگاه مرد به زن دارد و پاسخها نیز در همین محدوده است، از این‏رو روایتخاصی در باره نگاه زن به مرد در اختیار نداریم. بر این اساس برخی از فقها، نگاه دراین مورد را مانند نگاه در موارد دیگر تلقی کرده و نگاه زنان را برای انتخاب همسرمجاز ندانسته‏اند.(1)آیت‏اللّه‏ خوئی به علاوه چنین استدلال کردهاست:
«نگاه مرد برای خواستگاری از آن‏رو جایز شمرده شده است که مرد مهریه‏ای کهمی‏پردازد و نیز مخارج دیگری را که به عهده می‏گیرد، ضایع نشود و خسارت مالی نبیند.از این‏رو باید در برابر مالی که از دست می‏دهد، اختیار نگاه کردن داشته باشد: «انما یشتریها بأغلی الثمن» ولی چنین ضرر و زیانی برای زن وجود ندارد و او خسارتمالی تحمل نمی‏کند بلکه با ازدواج، «مهریه» دریافت می‏کند.»(2)
قبلاً توضیح داده‏ایم که چنین برداشتی از فلسفه نگاه خواستگاری به استناد روایاتـ یشتریها بأغلی الثمن ـ مردود است. اینک باید اضافه کرد که مبنای این نگرش بهازدواج از نظر منطق عقل و شرع، غیر قابل قبول است. چگونه می‏توان پذیرفت که درپیوند ازدواج و تشکیل خانواده، صرفا جنبه مالی و اقتصادی، مورد توجه قرار گیرد و براساس آنکه شوهر مهریه می‏پردازد، از حقوق ویژه و استثنایی برخوردار باشد؟ آیا زن دراین بنای مشترک هیچ گونه سرمایه‏گذاری ندارد؟ و آیا زندگی مشترک، آن هم با همهتعهداتی که برای زن ایجاد می‏کند، چنان ارزشی ندارد که زن در هنگام خواستگاری مرد وبرای تصمیم‏گیری در پاسخ به آن درخواست، اجازه نگاه به مرد را داشته باشد؟
سخن شگفت‏آور دیگری که در این باره مطرح شد، از صاحب ریاض است. وی برای اینکه،فتوای «عدم جواز» را از جنبه عقلایی نیز حکمت‏آمیز بشمارد، می‏گوید:
«حکمت نیز اقتضاء آن دارد که برای ازدواج، زنان به خواستگاران خود نگاه نکنند،زیرا این احتمال وجود دارد که در اثر نگاه شیفته شده، و از طرف دیگر مرد رغبتی بهازدواج نداشته باشد و وصلت صورت نگیرد.»(3)
از این فقیه بزرگوار با کمال تواضع سؤال می‏کنیم:
1ـ اگر مرد در اثر نگاه کردن شیفته زن شود و متقابلاً زن حاضر به ازدواج با اونباشد چه باید کرد؟ آیا این اشکال فقط در صورت شیفته شدن زن رخ می‏دهد؟
2ـ شیفته شدن زن، یک احتمال است، احتمال مقابل آن این است که ازدواج بدون نگاهصورت بگیرد و به جای شیفته بودن، پس از ازدواج حالت «نفرت» وجود داشته باشد، در اینصورت چه باید کرد؟
به نظر ما در برخورد با مسایل، یا باید با رویکرد «تعبد» وارد بحث و بررسی شد وبر مبنای نصوص اظهار نظر کرد، و یا اگر رویکرد «تحلیل عقلایی» مورد قبول قرارمی‏گیرد، باید به ادله‏ای کاملاً خردپسند و عقلایی اعتماد نمود. و البته نگاه برایازدواج، مسأله‏ای است که در روایات، با دید «تعبد»ی مطرح نشده است و بلکه با تکیهمکرر به «علت» بر مبنای ارتکاز عقلایی تفهیم صورت گرفته است.
شیخ انصاری با تأمل در «علتی» که برای «جواز نظر مرد به زن» در روایات مطرح شدهاست، جواز نظر «زن به مرد» را نیز برای ازدواج استفاده کرده است. وی می‏گوید:
«اسلام که برای جلوگیری از خسارت مالی مرد اهمیت قائل است و به دلیل اینکه مرددر ازدواج تعهداتی مالی از قبیل مهریه را می‏پذیرد، او را برای نگاه کردن مجازمی‏داند تا مبادا در اثر جهالت و بی‏خبری از مورد خواستگاری، با ضرر و زیان مواجهگردد، حتما برای حیثیت و اعتبار زن ارزش و اهمیت بیشتری قائل است و اگر برایجلوگیری از «ضرر مالی»، نگاه «مرد» جایز باشد، پس به طریق اولی برای جلوگیری ازخسارت نسبت به زندگی آینده زن، نگاه «زن» نیز جایز است. بخصوص که راه «طلاق» برایمرد پس از ازدواج باز است،
ولی زن از چنین حقی برخوردار نیست. از این‏رو برای زن باید راههای اطمینان‏بخشبیشتری وجود داشته باشد، و ارفاق بیشتری در حقش صورت گیرد.»(4)
در این تحلیل، سرمایه‏گذاری «مادی» مرد برای ازدواج، به عنوان «حداقل» تلقی شدهاست، از این‏رو این حداقل، حتی اگر به عنوان «علت جواز نظر» نسبت به «مرد» تلقیشود، هرگز نمی‏تواند، حق زن را برای نگاه در انتخاب همسر انکار کند.
برخی محققان، با قبول کلام متین و استدلال منطقی شیخ انصاری و با توجه به تنقیحمناط قطعی، چنین می‏گویند:
«تنقیح مناط به این صورت است که همان طوری که شارع مقدس برای مال ارزش قائل شدهو نمی‏خواهد ضرر مالی به
شخص ـ مرد ـ بخورد، قطعا و بالاولویه ضرر جانی را هم ملاحظه می‏کند و این ضررجانی از آن جهت است که زن وقتی نمی‏داند همسرش چه قیافه‏ای دارد، ممکن است، بعدامورد پسند او قرار نگیرد، که در آن صورت، از طرفی به مانند یک زندانی در یک زندانبا اعمال شاقه باید زندگی کند و از طرفی هم اختیار طلاق ندارد.»

منبع:www.hawzah.net
نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد